Przestrzeń oraz trudne relacje w Ziemi obiecanej Andrzeja Wajdy
Ziemia obiecana Andrzeja Wajdy nie jest wierną adaptacją powieści Władysława Reymonta pod tym samym tytułem. Stosując rozmaite zabiegi adaptacyjne, reżyser chciał uczynić swoje dzieło bardziej uniwersalnym, takim, które trafiłoby do współczesnego odbiorcy.
W filmie poświęcił uwagę postawom, jakie bohaterowie przyjmują wobec Boga, miłości, przestrzeni oraz własnej przeszłości. Charakteryzując relacje międzyludzkie oraz etyczno‑religijne, Wajda sięgnął po różne środki wyrazu: inspirował się malarstwem, korespondującą z obrazem muzyką, wreszcie podjął polemikę z literackim pierwowzorem z końca XIX wieku.
Dowiesz się, jakie główne zmiany w stosunku do pierwowzoru literackiego wprowadził Andrzej Wajda.
Zapoznasz się z przestrzenią opisaną w Ziemi obiecanej i ukazaną w filmie.
Zanalizujesz relacje między filmem a innymi dziedzinami sztuki, takimi jak muzyka oraz malarstwo.
Scharakteryzujesz funkcję, jaką przypisuje Wajda poszczególnym przestrzeniom ukazanym w filmie.
Opiszesz stosunek bohaterów do religii i funkcje, jakie pełni przedstawienie tych relacji.