Wróć do informacji o e-podręczniku Wydrukuj Pobierz materiał do PDF Pobierz materiał do EPUB Pobierz materiał do MOBI Zaloguj się, aby dodać do ulubionych Zaloguj się, aby skopiować i edytować materiał Zaloguj się, aby udostępnić materiał Zaloguj się, aby dodać całą stronę do teczki
RskLPGJfC3ify
Fotografia przedstawia welwiczję przedziwną zaliczaną do gniotowców. Jest to roślina rosnąca na pustyni. Ma długie, wypłowiałe, suche na końcach liście rosnące w jednej kępie. Na szczycie rośliny widoczne uschnięte kwiatostany.

Benetyty i gniotowe – nagonasienne o nietypowych cechach

Welwiczja przedziwna (Welwitschia mirabilis ) jest endemiczną rośliną pustynną. Gatunek ten zaliczany jest do gniotowców.
Źródło: Joachim Huber, Flickr, licencja: CC BY-SA 2.0.

Współczesne rośliny nasienne dzieli się na nagonasienne (nagozalążkowe) i okrytonasienne (okrytozalążkowe). Ich przodków upatruje się wśród prymitywnych trymerofitów. W okresie dewonu wykształciły się archeopterydowce Archaeopteridales, uznawane za bezpośrednich protoplastów nagonasiennych. Część z roślin, określanych mianem nagozalążkowych drobnolistnych, wyróżniała się drobnym listowiem w postaci igiełek oraz intensywnym przyrostem na grubość. Do potomków tych roślin można zaliczyć współczesne szpilkowe, miłorzębowe oraz wymarłe kordaity. Inne rośliny tworzyły duże i często pierzasto podzielone blaszki liściowe. Charakteryzowały się także słabym przyrostem pni na grubość i skupieniem sporofili w kłosy zarodnionośne, tzw. strobile. Wśród tej drugiej grupy roślin warto wyróżnić sagowce i gniotowe oraz wymarłe benetyty i paprocie nasienne.

Twoje cele
  • Wskażesz okres występowania benetytów oraz gniotowych.

  • Scharakteryzujesz benetyty i gniotowe jako przykłady nietypowych roślin nagonasiennych.

  • Porównasz benetyty i gniotowe.