RskLPGJfC3ify
Fotografia przedstawia welwiczję przedziwną zaliczaną do gniotowców. Jest to roślina rosnąca na pustyni. Ma długie, wypłowiałe, suche na końcach liście rosnące w jednej kępie. Na szczycie rośliny widoczne uschnięte kwiatostany.

Benetyty i gniotowe – nagonasienne o nietypowych cechach

Welwiczja przedziwna (Welwitschia mirabilis ) jest endemiczną rośliną pustynną. Gatunek ten zaliczany jest do gniotowców.
Źródło: Joachim Huber, Flickr, licencja: CC BY-SA 2.0.

Współczesne rośliny nasienne dzieli się na nagonasienne (nagozalążkowe) i okrytonasienne (okrytozalążkowe). Ich przodków upatruje się wśród prymitywnych trymerofitów. W okresie dewonu wykształciły się archeopterydowce Archaeopteridales, uznawane za bezpośrednich protoplastów nagonasiennych. Część z roślin, określanych mianem nagozalążkowych drobnolistnych, wyróżniała się drobnym listowiem w postaci igiełek oraz intensywnym przyrostem na grubość. Do potomków tych roślin można zaliczyć współczesne szpilkowe, miłorzębowe oraz wymarłe kordaity. Inne rośliny tworzyły duże i często pierzasto podzielone blaszki liściowe. Charakteryzowały się także słabym przyrostem pni na grubość i skupieniem sporofili w kłosy zarodnionośne, tzw. strobile. Wśród tej drugiej grupy roślin warto wyróżnić sagowce i gniotowe oraz wymarłe benetyty i paprocie nasienne.

Twoje cele
  • Wskażesz okres występowania benetytów oraz gniotowych.

  • Scharakteryzujesz benetyty i gniotowe jako przykłady nietypowych roślin nagonasiennych.

  • Porównasz benetyty i gniotowe.