Personalizm jest nierozłącznie związany z egzystencjalizmem – powstał z inspiracji egzystencjalistycznych i łączy go rozumienie filozofii jako refleksji nad podmiotowym doświadczaniem przez człowieka swego losu. Podobnie jak w przypadku filozofii egzystencji nurt ten odżegnuje się od wszelkich filozoficznych systemów. Nie znaczy to jednak, że personalizm nie określił swojej filozoficznej odrębności. Elementem wyróżniającym ten ruch filozoficzny jest rozumienie ludzkiej podmiotowości i kondycji w świecie. Personalizm w szczególności wystąpił przeciw egzystencjalistycznemu rozumieniu człowieka jako istoty samotnej, niezwiązanej relacjami z innymi, występującej przeciw innym, a  nawet często im wrogiej.