Czy zgodzisz się, że każde teoretyczne przekonanie znajduje swój wyraz w określonym zachowaniu? Kiedy gubimy się, dyskutując o ideach, zaczynamy rozważać praktyczne skutki uznania ich za prawdziwe. To pragmatyczny rodzaj myślenia, sposób na rozjaśnienie abstrakcyjnych pojęć. Termin „pragmatyzm” powstał pod koniec XIX w. Charles Sanders Peirce użył go dla określenia nurtu filozoficznego, który wkrótce, spopularyzowany przez Williama Jamesa, stał się amerykańską „filozofią narodową”. Trzeci z amerykańskich pragmatystów, John Dewey, uznał, że myślenie jest formułowaniem różnych planów działania mających na celu zmianę relacji organizmu i środowiska. Przyjęcie jakiejś normy moralnej oznacza więc gotowość do działania w określony sposób w określonej sytuacji.