W 1888 r. na tron Cesarstwa Niemieckiego wstąpił Wilhelm II. My, Hohenzollernowie bierzemy naszą władzę od Boga i mamy wynikające z tego obowiązki wobec niego. Natchniony tym przekonaniem, jestem zdecydowany sprawować władzę *– mówił podczas uroczystości koronacyjnej. Nowy cesarz lubił, kiedy przedstawiano go w mundurze. Od dzieciństwa wykazywał zainteresowanie służbą wojskową i poddawany był ćwiczeniom w armii pruskiej. Dużą trudność sprawiała mu sparaliżowana lewa ręka i zaburzony mechanizm równowagi. Do końca życia potrzebował pomocy przy jedzeniu i ubieraniu się. Niektórzy historycy twierdzili, że z powodu tej niepełnosprawności Wilhelm cierpiał na różne kompleksy, które sobie rekompensował, rzucając buńczuczne hasła i demonstrując swoją władzę oraz siłę Cesarstwa. Wilhelm II pchnął Niemcy na zupełnie nowe tory w polityce zagranicznej, rozpoczynając tym samym okres wielkiej rywalizacji mocarstw na arenie międzynarodowej i doprowadzając do eskalacji antagonizmów między potęgami europejskimi.

Indeks górny * tekst dostępny online: polskieradio.pl Indeks górny koniec^{* tekst dostępny online: polskieradio.pl}