Charakterystyczną cechą państw rozwijających się gospodarczo jest zmiana struktury społecznej, polegająca na zwiększaniu się liczby ludności pracującej w zawodach pozarolniczych. Zjawiskiem towarzyszącym tej zmianie jest spadek liczby ludności zamieszkującej wsie i wzrost liczby ludności miejskiej, co określane jest mianem urbanizacji. Podobne tendencje obserwowano od początku XX wieku również w naszym kraju. Obecnie w miastach Polski zamieszkuje ponad 23 mln osób, co stanowi 60% wszystkich mieszkańców kraju. Procesy urbanizacyjne wykazują równocześnie duże zróżnicowanie regionalne. Miasta rozwijają się w różnym tempie, w niektórych ubywa ludności, w innych obserwuje się stały wzrost liczby mieszkańców.