Na początku XVII wieku, gdy epoka odrodzenia przeżywała już schyłek, w Hiszpanii powstało dzieło, w którym można dostrzec polemikę z przeżytkami światopoglądu średniowiecznego oraz zapowiedź nowego gatunku literackiego – powieści. To dzieło Miguela Cervantesa Don Kichote z La Manczy.
Wieczna krucjata. Szkice o Don KichocieDwukrotnie w II części Don Kichota Cervantes przytacza anegdotę o malarzu Orbaneja z Úbedy, „[…] którego gdy pytali, co maluje odpowiadał: «Co wyjdzie». Kiedyś malował koguta i wyszedł mu taki i tak niepodobny, że trzeba było gotykiem obok wypisać: «To jest kogut»”.
Czy podobnie można by ocenić utwór samego Cervantesa? Arkadiusz Żychliński i Wojciech Charchalis piszą:
Wieczna krucjata. Szkice o Don KichocieCzytając dzieła Cervantesa, [...] nie możemy mieć wątpliwości co do tego, że był on pisarzem świadomym tworzonej przez siebie literatury. [...] Najpoważniejszym problemem interesującym Cervantesa jest przede wszystkim wiarygodność tekstu, jego prawdziwość w oczach czytelnika. Nacisk kładziony na to zagadnienie bardzo często prowadzi do humoru, co jest niewątpliwym eksperymentowaniem z konwencją.
Właśnie to przełamanie konwencji romansu rycerskiego otworzyło drogę powieści w europejskiej historii literatury.
Wskażesz cechy romansu rycerskiego.
Scharakteryzujesz idealnego rycerza, bohatera średniowiecznego romansu.
Odwołując się do wykładu eksperta, wyjaśnisz, w jaki sposób Miguel Cervantes przełamuje konwencję romansu rycerskiego w powieści Don Kichote z La Manczy.
Sformułujesz argumenty na poparcie tezy, że dzieło Don Kichote z La Manczy przyczyniło się do rozwoju gatunku powieści.