Reportaż nazywany jest gatunkiem pogranicznym, umieszczanym na styku publicystyki i literatury. By wyraźnie odróżnić go od dziennikarskiej relacji czy tzw. reportażu doraźnego (np. interwencji), mówi się o reportażu literackim. To gatunek, który przełamuje ulotność codziennej prasy, nie stroni od uogólnień, szerszych ujęć i analiz. Z dziennikarstwem łączy go funkcja informacyjna i sprawozdawcza, stosunek do faktów, autentyzm, z literaturą zaś - sposób przedstawiania, kompozycja, język. Nie ma jednego katalogu środków wyrazu właściwego dla gatunku reportażu. Można wręcz powiedzieć, że jedynym ograniczeniem dla autora jest… on sam.