Współczesne demokracje europejskie funkcjonują na porównywalnych zasadach, charakterystycznych dla demokracji liberalnej. Różni je jednak tradycja historyczna, poziom instytucjonalizacji norm demokratycznych czy kultury politycznej społeczeństwa. Różnice wynikają z tradycji historycznych, okoliczności i przebiegu demokratycznej transformacji.
Ważnym okresem kształtowania się reżimów demokratycznych był czas po II wojnie światowej, kiedy wiele państw europejskich powracało do demokratycznych tradycji po okresie rządów autorytarnych lub totalitarnych. W Europie są również tzw. stare demokracje, w których, mimo kryzysów ustrojowych w dwudziestoleciu międzywojennym, nie doszło do radykalnej zmiany ustroju. Każde z państw europejskich wybierało własny model reżimu demokratycznego, charakterystyczny zarówno dla jego tradycji, jak i okoliczności, w jakich się kształtował. Rzeczywistość nigdy nie jest modelowa, dlatego wybierając pewne ogólne założenia, wprowadzono konstytucje, które w największym stopniu odpowiadały oczekiwaniom społecznym, równocześnie dbając o instrumenty uniemożliwiające naruszenie zasad ustrojowych. W Europie istnieją również państwa, jak Wielka Brytania, które swój demokratyczny system rządów kształtowały nieprzerwanie od XVII w.
Scharakteryzujesz modele demokracji wprowadzone do rozwiązań prawnych współczesnych państw europejskich.
Porównasz sposoby zabezpieczenia zasad demokracji w różnych reżimach.
Wyjaśnisz zasady funkcjonowania wielu reżimów demokratycznych.