Wróć do informacji o e-podręczniku Wydrukuj Pobierz materiał do PDF Pobierz materiał do EPUB Pobierz materiał do MOBI Zaloguj się, aby dodać do ulubionych Zaloguj się, aby skopiować i edytować materiał Zaloguj się, aby udostępnić materiał Zaloguj się, aby dodać całą stronę do teczki
RJOIGUFHt8Ej6
Zdjęcie okładkowe (poglądowe) nie przedstawia realnego zjawiska. Jest artystyczną wizją kreacji cząstek. Z jednego punktu rozbiegają się wiązki kolorowych kresek na niebieskim tle. Na tle zdjęcia umieszczono tytuł "Kreacja par cząstka‑antycząstka".

Kreacja par cząstka‑antycząstka

Źródło: CERN.

Czy to nie ciekawe?

Najbardziej chyba znany wzór fizyczny to wzór Einsteina , który wyraża równoważność masy i energii . Oznacza to, że masa może zamienić się w energię, a energia w masę. Jeśli więc dysponujemy odpowiednio dużą energią, możemy spowodować kreację, czyli stworzenie materii. Przykładem takiej kreacji jest wynik zderzenia dwóch protonów rozpędzonych do ogromnych energii w zderzaczu LHC. Na ilustracji (Rys. a.) widzimy wizualizację torów cząstek elementarnych, które powstały w tym zderzeniu. To ilustracja zamiany energii kinetycznej zderzających się protonów w masy nowopowstałych cząstek. Takie zdarzenia występują również wokół nas. W promieniowaniu kosmicznym docierającym do Ziemi znajdują się fotony o energii wystarczającej do utworzenia pary cząstek: elektronu i pozytonu. Więcej o kreacji par dowiesz się z tego e‑materiału.

RgjZh3Zr5veS7
Rys. a. Wizualizacja torów cząstek elementarnych, które powstały w zderzeniu dwóch protonów rozpędzonych do ogromnych energii w zderzaczu LHC.
Źródło: tylko do użytku edukacyjnego na zpe.gov.pl.
Twoje cele
  • dowiesz się czym jest antymateria,

  • poznasz właściwości pozytonu,

  • zrozumiesz, na czym polega proces kreacji par elektron – pozyton,

  • przeanalizujesz zachowanie energii, pędu i ładunku w procesie kreacji par.