Od 11 listopada 1918 r. po ponad stu latach niewoli Polska znowu była państwem niepodległym. Złożył się na to wysiłek rożnych, często zwalczających się polskich środowisk politycznych: lojalnych poddanych Habsburgów planujących przekształcenie Austro‑Węgier w kraj trójczłonowy z Polską jako nowym elementem cesarstwa, polskich posłów do rosyjskiej Dumy przekonujących, że Polacy i Rosjanie mają wspólny interes w osłabieniu Niemiec, oraz tych Polaków, którzy opracowywali dla berlińskiego rządu plany budowy państwa polskiego osłaniającego Niemcy od wschodu. Wszyscy oni okazali się niezbędni. Lojaliści z Galicji umożliwili powstanie Legionów Polskich, Polacy w służbie niemieckiej współtworzyli akt 5 listopada, a zwolennicy Dmowskiego sprawili, że Polska znalazła się wśród państw zwycięskiej ententy.