Czy potrafimy zrozumieć mentalność ludzi epoki średniowiecza, ich system wartości i podejście do życia?

Współczesne rozumienie i ocena epoki średniowiecza pełne są sprzeczności: z jednej strony do dziś jeszcze niesłusznie mówi się o „mrokach średniowiecza”, traktując tamte czasy jako wieki ciemnoty i zacofania, czas odrzucenia wielkich tradycji starożytności. Z drugiej strony wielokrotnie idealizuje się tę epokę, odwołując się do średniowiecznego kodeksu rycerskiego, portretując, choćby w literaturze (np. fantasy), szlachetnych władców, piękne damy i pogromców smoków. Malowniczość tamtych czasów, wciąż jeszcze działająca na wyobraźnię potęga warownych zamków i wzniosłość gotyckich katedr mają nieodparty urok dla współczesnego człowieka. Czy jednak moglibyśmy uznać ludzi tamtej epoki za szczęśliwych? I, przede wszystkim, jak w ogóle wyobrażano sobie w tamtych czasach szczęśliwe życie?