Paradoksy i absurdy życia społecznego znalazły swój wyraz w dramacie dwudziestowiecznym. Jego twórcy na różne sposoby interpretowali przeszłość oraz wydarzenia współczesne. Powstały nawet nowoczesne nurty dramatu, takie jak teatr absurdu albo komedia zagrożenia, które w prowokacyjny, a często wręcz brutalny sposób obnażały przemoc polityki, języka i stosunków międzyludzkich.

Ośmieszanie rzeczywistości stanowiło jeden z ważnych tematów podejmowanych m.in. przez Sławomira Mrożka. Pisarz sięgał po absurd i groteskę, aby pokazać sytuację człowieka skazanego na „bycie nowoczesnym”. Proponował jednocześnie konstruktywny dialog na temat tradycji i jej relacji ze współczesnością.