Wróć do informacji o e-podręczniku Wydrukuj Pobierz materiał do PDF Pobierz materiał do EPUB Pobierz materiał do MOBI Zaloguj się, aby dodać do ulubionych Zaloguj się, aby skopiować i edytować materiał Zaloguj się, aby udostępnić materiał Zaloguj się, aby dodać całą stronę do teczki
RZvgNCpXUlYN0
Fotografia przedstawia lalkę przypominającą klauna. Postać ma okrągłą twarz. Zabawka ma gęste, nierówno przycięte, wełniane włosy. Są one krótkie, zakrywają czoło. Klaun ma czubek nosa pomalowany na czerwono. Na jego prawym policzku namalowano niewielkie serce. Szminka wykracza poza linię ust złożonych w podkówkę. Zabawka ma kapelusz na głowie. Klaun jest ubrany w jaskrawą marynarkę. Na szyi ma zawiązaną półprzezroczystą apaszkę.

Parodia literacka – naśladowanie w celu ośmieszenia

W języku codziennym słowa „parodia” używamy niekiedy dla nazwania komicznej sytuacji, zwykle jednak takiej, w której śmieszność powstaje w sposób niezamierzony. Jako parodię określamy także wydarzenia, które powinny być poważne, ale są śmieszne, np. obrady poważnego zgromadzenia, które są ośmieszane przez niegodne zachowanie biorących w nich udział osób. Takie rozumienie parodii nie odbiega daleko od sensu parodii literackiej – utworu, który naśladuje inny tekst w taki sposób, by wywołać u odbiorców śmiech.

Twoje cele
  • Wymienisz cechy parodii.

  • Wyjaśnisz, w jaki sposób Miguel de Crvantes sparodiował romans rycerski w swojej powieści Don Kichot.

  • Wyjaśnisz, na czym polega krytyczna funkcja parodii.