Jak poeci współcześni wykorzystują średniowieczne motywy, wzorce osobowe, ideały?
ŚredniowieczeHumaniści włoscy XV‑XVI wieku uformowali wyobrażenie „wieków średnich” jako mrocznego okresu, oddzielającego czasy im współczesne od świetnej epoki starożytności. Starając się uwydatnić swą odrębność ideową i kulturową, mijającą erę opatrywali ujemnym znakiem wartości: dostrzegali w niej znamiona barbarzyństwa i obciążali odpowiedzialnością za unicestwienie wielkiej tradycji antyku. (…)
W ciągu wieków średnich na terenach Europy wchodzących w skład dawnego Cesarstwa Zachodniego ukształtowała się kultura nosząca znamię wspólnoty, mająca korzenie zarazem w starożytności grecko‑rzymskiej, jak i w tradycji chrześcijaństwa, rozszerzającego zasięg i siłę swych wpływów, wnoszącego do skarbca śródziemnomorskiego pierwiastki zupełnie nowe i wcześniej nieznane. (…) Na ich uniwersalnym podłożu miały się z czasem uformować kultury poszczególnych narodów”.Źródło: Teresa Michałowska, Średniowiecze, Warszawa 1999, s. 15–16.
Odszukasz średniowieczne motywy, toposy, wzorce osobowe i ideały w wybranych utworach polskich poetów współczesnych.
Porównasz ich wykorzystanie w średniowieczu i we współczesności.
Zinterpretujesz wiersz: Miniatura średniowieczna Wisławy Szymborskiej.