Czy fakt, że człowiek jest istotą cielesną, ma znaczenie dla metafizyki?

Artur Schopenhauer od pytania, czy metafizyka jest możliwa, przeszedł do pytania, jak jest możliwa. Uznał, że jedynie wtedy, kiedy staje się uzasadnioną empirycznie wiedzą o warunkach wszelkiego możliwego doświadczenia. Jej przedmiotami są ludzkie akty woli. Ma więc badać zależność między ludzkimi zachowaniami a ich motywami. Człowiek, będąc podmiotem woli, odczuwa własne pragnienia i popędy w sposób cielesny. Jest istotą cielesną, odczuwającą jedność ze światem przyrody, który próbuje zrozumieć.