Obraz przedstawia mężczyznę zasiadającego na złotym siedzisku w strojnym namiocie ustawionym na placu boju. Namiot stoi wsparty na drewnianych podporach, Na jednej z nich zawieszona tarcza oraz chorągiew. Ziemia w namiocie i tuz przed nim wyłożona dywanami, tkaninami oraz skórami. Mężczyzna w średnim wieku z czarną brodą i wąsami, na głowie czarna, okrągła, wysoka czapka. Na ramionach złoty, powłóczysty płaszcz opadający na ziemię. Pod płaszczem, na piersiach zbroja rycerska. Na nogach czarne spodnie i złote trzewiki. W prawej dłoni rękojeść miecza, lewa dłoń spoczywa na kolanie. Przed mężczyzną grupa ludzi. Pierwszy klęczący przed monarchą, ubrany jest w płaszcz z bogatym ozdobionym wzorem roślinnym, na głowie czapka osadzona głęboko na głowie, wyższa, w podobny wzór jak na płaszczu. Klęczący trzyma w wyciągniętych rękach złotą tacę. Zaraz za nim mężczyzna z brodą pochylony w ukłonie. Obok niego kolejny klęczący człowiek, rękoma dotykający ziemi i czołem bijący pokłony. Za nimi kilkoro innych osób, żołnierz w zbroi z mieczem, duchowny z księgą ozdobioną krzyżem. Za nimi jazda konna, rycerze w zbrojach w piórami zatkniętymi z tyłu na siodłach, tzw. husaria. W rękach trzymają drzewce z chorągwiami, powiewającymi na wietrze. Za królem tłum osób, po lewej stronie charakterystyczna postać wąsatego mężczyzny ubranego w długi, czerwony płaszcz zapinany od szyi do pasa na rząd guzików, z ciemnym, futrzanym, wykładanym, szerokim kołnierzem.