Młody Khmer Saloth Sar zapowiadał się na całkiem dobrego piłkarza. Oprócz drygu do futbolówki wykazywał też słabość do francuskiej poezji romantycznej. Uwielbiał dekadenckie wiersze Paula Verlaine'a. Zaczytywał się w twórczości Wiktora Hugo. W wolnych chwilach Saloth Sar grywał na skrzypcach, chociaż podobno nie najlepiej. Podczas studiów w ukochanej lewicującej po II wojnie światowej Francji odnalazł nową pasję i jej podporządkował resztę życia – komunizm. Do czasu, gdy zasłynął w świecie jako Pol Pot, Brat Numer Jeden, bezwzględny dyktator Kambodży, zdołał już się wyzbyć resztek młodzieńczego romantyzmu. Realizując wizję budowy utopijnego społeczeństwa, zgotował mieszkańcom Kambodży prawdziwy koszmar. Pod jego rządami skazywano ludzi na śmierć za znajomość języka francuskiego, pochodzenie z miasta, okazywanie miłości, noszenie okularów lub zbyt delikatne dłonie – symbol bycia „intelektualistą”.