Czy to nie ciekawe?

Wyobraź sobie, że znajdujesz się w stojącym przy stacji pociągu i obserwujesz drugi pociąg stojący przy sąsiednim peronie. W pewnym momencie jeden z pociągów rusza ze stałą prędkością v. Opierając się tylko na obserwacji wzrokowej, nie jesteś w stanie określić, czy względem Ziemi porusza się Twój pociąg, czy obserwowany przez okno. Możesz przyjąć, że to Twój pociąg jedzie z prędkością $\overrightarrow{v}$, a obserwowany pozostaje w spoczynku. Jednakże taki sam opis ruchu otrzymasz, jeżeli przyjmiesz, że to Twój pociąg spoczywa, a drugi jedzie z prędkością $\mathrm{-}\overrightarrow{v}$. W tej prostej sytuacji nie ma znaczenia, który opis wybierzesz. Czasami jednak, dla bardziej skomplikowanych ruchów wygodnie jest przyjąć układ odniesienia, który w  maksymalny sposób uprości późniejsze obliczenia. Możemy tak zrobić, dzięki zasadzie równoważności układów inercjalnych.