Regulacja potranskrypcyjna – alternatywny splicing
U człowieka występuje podobna liczba genów (ok. 30 000, z czego 20–25 000 genów koduje białka), co u dużo prostszych organizmów, np. nicienia glebowego (C. elegans, ponad 20 000 genów) czy ukwiału (Sea Anemone, ok. 18 000 genów), a jednak jego anatomia i fizjologia są dużo bardziej skomplikowane.
Jest to możliwe dzięki alternatywnemu splicingowi, zachodzącemu u większości eukariontów. Proces ten pozwala na wytwarzanie różnych rodzajów mRNA z tego samego genu. W konsekwencji w różnych tkankach powstają różne formy białek, co przekłada się na dużą złożoność organizmu.
Opiszesz przebieg alternatywnego splicingu.
Wyjaśnisz, w jaki sposób alternatywny splicing zwiększa liczbę rodzajów białek syntetyzowanych w komórkach.
Wyjaśnisz, na czym polega różnica między splicingiem klasycznym a alternatywnym.
Przedstawisz istotę regulacji ekspresji genów u organizmów eukariotycznych.