Czy prawda jest czymś, co odkrywamy nagle? Czy dochodzimy do niej stopniowo, wraz z upływem czasu? Hegel wykazał, że myślenie to proces dynamiczny, który przebiega etapami. Kartezjusz, Leibniz i Spinoza twierdzili, że logika i struktura świata, a więc także prawda i fałsz są statyczne i niezmienne. Hegel dostrzegł ich ewolucyjny charakter. Stwierdził, że nowe prawdy ujawniają się poprzez prawdy cząstkowe na zasadzie, którą nazwał dialektyką. Jest teza, potem następuje antyteza, po czym dochodzimy do syntezy. Historia filozofii stanowi przykład tej zasady – nowe teorie pojawiają się jako zaprzeczenie tez poprzedników. Dla Hegla logika, utożsamiona z metafizyką, stanowiła sedno nauk filozoficznych.