Wróć do informacji o e-podręczniku Wydrukuj Pobierz materiał do PDF Zaloguj się, aby dodać do ulubionych Zaloguj się, aby skopiować i edytować materiał Zaloguj się, aby udostępnić materiał Zaloguj się, aby dodać całą stronę do teczki
Oceń projekt
Rd8IS2yxNVKET
Ilustracja przedstawia scenę bitwy. Na pierwszym planie leżą ranni. Na drugim planie ukazani są żołnierze dosiadających konie. Pośrodku sceny stoją na przeciw siebie dwaj jeźdźcy. Są to oficerowie. Koń stojący po lewej jest niespokojny. Staje na tylnych nogach. Pochyla łeb. Podobnie wzburzony jest oficer, który go dosiada. Gestykuluje dłonią. Ma krótkie, gęste włosy. Jego twarz jest okrągła. Ma bokobrody. Drugi oficer ma owalną twarz. Ma ciemne brwi i głęboko osadzone oczy. Jego nos jest duży, a usta wąskie. Jest spokojny. Ma na głowie kapelusz, dwuróg. Jego koń ma ozdobną uprząż. W tle ciemne niebo.

Romantyczna legenda Napoleona I na podstawie wiersza Juliusza Słowackiego Na sprowadzenie prochów Napoleona

François Gérard, Bitwa pod Austerlitz, 1810
Źródło: Wikimedia Commons, domena publiczna.
Adam Mickiewicz Pan Tadeusz

Takie były zabawy, spory w one lata
Śród cichej wsi litewskiej, kiedy reszta świata
We łzach i krwi tonęła; gdy ów mąż, bóg wojny,
Otoczon chmurą pułków, tysiącem dział zbrojny,
Wprzągłszy w swój rydwan orły złote obok srebrnych,
Od puszcz libijskich latał do Alpów podniebnych,
Ciskając grom po gromie: w Piramidy, w Tabor,
W Marengo, w Ulm, w Austerlitz. Zwycięstwo i Zabor
Biegły przed nim i za nim. Sława czynów tylu,
Brzemienna imionami rycerzy, od Nilu
Szła hucząc ku północy, aż u Niemna brzegów
Odbiła się, jak od skał, od Moskwy szeregów,
Które broniły Litwę murami żelaza
Przed wieścią, dla Rosyi straszną jak zaraza.

1 Źródło: Adam Mickiewicz, Pan Tadeusz, Wrocław 1968, s. 76–77.

− pisał Adam Mickiewicz w zakończeniu księgi pierwszej Pana Tadeusza. Ów mąż, bóg wojny, o którym mowa w przytoczonym fragmencie, to Napoleon I Bonaparte. W poemacie Mickiewicza mówi się o nim z entuzjazmem, ponieważ to z Napoleonem Polacy wiązali nadzieje na odzyskanie niepodległości. W epoce romantyzmu cesarz Francuzów stał się legendarną postacią. Pisało o nim wielu twórców, także Juliusz Słowacki w wierszu żałobnym Na sprowadzenie prochów Napoleona.

Twoje cele

  • Poznasz okoliczności powstania wiersza Na sprowadzenie prochów Napoleona.

  • Wskażesz środki stylistyczne i określisz ich funkcje w wierszu Juliusza Słowackiego.

  • Wyjaśnisz, czemu służy w wierszu apoteoza Napoleona.

Przeczytaj