W 399 roku p.n.e. trzech obywateli Aten: Anytos, Meletos i Lykon, wniosło do sądu skargę na Sokratesa. Zarzuty kierowane przeciwko Filozofowi brzmiały, wedle świadectwa Diogenesa Laertiosa, następująco:
Żywoty i poglądy słynnych filozofówSokrates jest winien nieuznawania bogów, których uznaje państwo i wprowadzania kultu jakichś nowych bóstw; jest też winien psucia młodzieży. Za co powinien ponieść karę śmierci. Proces odbywał się przed sądem złożonym z 500 obywateli Aten, który to sąd skazał Sokratesa na karę śmierci przez wypicie trucizny.
Sokrates nie należał do gorliwych wyznawców państwowej religii Aten, ale czy faktycznie sędziom chodziło wyłącznie o czystość jego wiary? Jaki był rzeczywisty sens procesu oraz wystąpienia Sokratesa przed sądem? Odpowiedź na to pytanie ma niebagatelne znaczenie dla rozumienia kształtowania się autonomii filozofii wobec form normujących życie społeczne – polityki, obyczaju, ideologii.
Zapoznasz się z podłożem konfliktu między Sokratesem i obywatelami Aten.
Ocenisz faktyczne powody oraz słuszność oskarżenia Sokratesa przed sądem ateńskim.
Dokonasz analizy sokratejskiego rozumienia mądrości i nauczania.