Wiek XVI był stuleciem ekspansji i podboju. Liczne działania wojenne nadal prowadzono w imię polityki dynastycznej monarchów, ale coraz częściej pojawiały się hasła realizowania żywotnych interesów ich królestw i poddanych. Ówczesne konflikty, ze względu na zawiązywane sojusze i koalicje, miały coraz większy zasięg terytorialny. Największym i najbardziej krwawym konfliktem pierwszej połowy XVII w. była wojna trzydziestoletnia (1618‑1648). Pokój westfalski, zawarty 24 października 1648 r., nie wyłonił jednoznacznego zwycięzcy i nie zapewnił Europie trwałego spokoju. Walka o hegemonię toczyła się nadal, przyczyniając się do upadku dawnych potęg i narodziny nowych.
Wyjaśnisz, w jaki sposób posiadanie zamorskich kolonii może przyczynić się do zastoju gospodarczego i upadku metropolii.
Przedstawisz walkę Hiszpanii o utrzymanie swojej pozycji politycznej i gospodarczej w XVII wieku.
Przeanalizujesz, dlaczego Holandia najpierw walczyła z Anglią, by następnie ściśle z nią współpracować.