Z rozkładem na czynniki spotkaliśmy się już przy funkcji kwadratowej – przy zapisywaniu wzoru funkcji kwadratowej w postaci iloczynowej. Wiemy, że taki zapis nie zawsze jest możliwy – znamy funkcje kwadratowe, których do postaci iloczynowej rozłożyć się nie da (gdy nie mają pierwiastków), a w każdym razie jest to niemożliwe, jeśli posługujemy się liczbami rzeczywistymi.

Nieco inaczej byłoby, gdyby dopuścić liczby zespolone, ale pojęcie to przekracza zakres podstawy programowej.