Niemiecki plan operacyjny o kryptonimie Fall Weiss (niem. plan biały) zakładał koncentrację niemal całości sił Trzeciej Rzeszy do ataku na Polskę. Na granicy z Francją – polskim sojusznikiem – pozostawiono tylko nieliczne oddziały. Istotą tego planu była realizacja założeń Blitzkriegu, czyli wojny błyskawicznej. Przedarcie się przez polskie linie obronne za pomocą szybkich uderzeń wojsk pancernych i zmotoryzowanych wspieranych przez lotnictwo miało zakończyć wojnę w krótkim czasie, zanim do ewentualnych działań przystąpią zachodni alianci Polski: Francja i Wielka Brytania. Dzięki temu Niemcy uniknęłyby walki na dwa fronty, do czego doszło podczas I wojny światowej.

Atak na Polskę miał nastąpić już 26 sierpnia 1939 r., jednak Hitler zmienił zdanie na wieść o układzie sojuszniczym zawartym 25 sierpnia między Polską a Wielką Brytanią. Niemcy potrzebowali pretekstu, który uzasadniłby ich napad na Rzeczpospolitą. Ostatniego dnia sierpnia grupa przebranych w polskie mundury Niemców wdarła się do radiostacji w niemieckich Gliwicach i wygłosiła do słuchaczy zaledwie dziewięć słów: „Uwaga, tu Gliwice. Radiostacja znajduje się w rękach polskich”. Prowokacja się udała. Następnego dnia wybuchła II wojna światowa.