O Julianie Tuwimie mówi się, że był największym mistrzem słowa wśród skamandrytów. Jego wiersz Rzecz Czarnoleska może być odczytywany jako deklaracja postawy poetyckiej w dojrzałym okresie twórczości. Prosty i klasyczny, a zarazem kunsztowny tekst odwołuje się zarówno do twórczości Jana Kochanowskiego, jak i do Mojej piosnki Norwida. Jaka powinna być poezja? Jak z chaosu wydobyć ład? Jak wykorzystywać świadomość wielowiekowej tradycji? Utwór Tuwima niesie ze sobą odpowiedzi na wszystkie te pytania.