W 1640 r. księciem elektorem brandenburskim został Fryderyk Wilhelm Hohenzollern. Posiadłości dynastii rozsiane były na rozległym obszarze – od Renu po Niemen. Trzon państwa stanowiły Brandenburgia oraz Prusy Książęce, trzymane od 1525 r. jako polskie lenno przez tamtejszą gałąź rodu, po której wygaśnięciu w 1618 r. przeszły na linię elektorską. W 1657 r. Hohenzollernowie uzyskali suwerenność w Prusach.
W XVII i XVIII w. Prusy przeszły drogę od podległości lennej wobec Rzeczypospolitej przez niezależne państwo (a potem królestwo) po jedną z najważniejszych i najsilniejszych monarchii europejskich, wdrażającą rządy absolutystyczne i prowadzącą agresywną politykę międzynarodową.
Scharakteryzujesz absolutyzm brandenbursko‑pruski.
Wyjaśnisz, jak powstało Królestwo Prus.
Omówisz, dlaczego Fryderyka Wilhelma I nazywano „królem kapralem”, a Fryderyka II „rozbójnikiem Europy”.