Liczebniki to klasa niejednorodna zarówno pod względem odmiany, jak i pod względem składni. Wiele zależy od rodzaju rzeczownika, z którym liczebnik się łączy: trzej może się łączyć wyłącznie z rodzajem męskim osobowym w mianowniku (trzej chłopcy), również mianownikowe trzech – tak samo (trzech chłopców), ale już trzy – z rodzajami męskim nieosobowym, żeńskim oraz większością nijakich (trzy kobiety, psy, stoły, słońca), a liczebnik zbiorowy troje – z nijakimi na -ę (troje szczeniąt) lub z rzeczownikami użytymi na określenie grup niejednorodnych pod względem płci (troje studentów, troje ludzi).

Już na tak podstawowym poziomie widać, że liczebnik polski może sprawiać kłopot, zwłaszcza jeśli dana osoba uczy się języka polskiego jako obcego. Co więcej, sprawa jest tak skomplikowana, że nawet językoznawcy spierają się o poprawność niektórych konstrukcji z liczebnikiem, zwłaszcza wielowyrazowych.