Dlaczego pewne rzeczy uznajemy za lepsze, a inne za gorsze? Skąd wiemy, że pewna rzecz jest większa od innej? Czy istnieje jedna, uniwersalna miara, która pozwala nam to ocenić? Dla europejskiej filozofii średniowiecznej taką miarą był Bóg. Nie był On po prostu jednym z przedmiotów studiów, lecz przenikał całą wiedzę, niezależnie od tego, czy dotyczyła ona przyrody czy ogólnej teorii bytu.
Pomysł, że Bóg nie musi się wymykać rozumowi, lecz – przeciwnie – że do prawd wiary można dojść również na drodze racjonalnych dociekań, pojawił się w filozofii chrześcijańskiej w dużej mierze za sprawą Anzelma z Canterbury. W tej lekcji dowiesz się, w jaki sposób próby racjonalnego badania prawdy wiary dostarczyły argumentów za istnieniem Boga.
Krytycznie zrekonstruujesz dowody na istnienie Boga z Monologionu.
Scharakteryzujesz znaczenie dowodów Anzelma dla rozwoju filozofii scholastycznej.
Porównasz argumenty Anzelma z innymi rodzajami dowodów na istnienie Boga.