Czy to nie ciekawe?

Wektor indukcji magnetycznej $\overrightarrow{B}$ opisuje pole magnetyczne, przypisując każdemu punktowi przestrzeni informację o sile działającej na poruszający się ładunek. Oczywiście, skoro ma charakteryzować pole magnetyczne, to jego wartość musi być wprost proporcjonalna do wartości siły działającej na poruszający się ładunek, który jest tu „próbnikiem” pola. Mówimy przecież, że pole jest „silne” albo „słabe”.

RTen7AZdYf2K2

Rys. a. Zdjęcie poglądowe przedstawia diagnostyczny aparat NMR (jądrowego rezonansu magnetycznego, z angielskiego nuclear magnetic resonance). Aparat ma postać tuby, do której pacjent wjeżdża na leżąco. Na pierwszym planie pokazano miejsce, gdzie wsuwany jest badany pacjent. Badanie to obrazowanie metodą rezonansu magnetycznego. Jest to bardzo czułe i szybkie badanie obrazowe umożliwiające zobrazowanie struktur wewnątrz organizmu pacjenta. Ten rodzaj obrazowania opiera się na zjawisku magnetycznego rezonansu jądrowego, a więc musi zostać wytworzone silne pole magnetyczne, aby uwidocznić konkretną strukturę wewnątrz ludzkiego organizmu.

Jeśli zmierzymy wartość siły działającej na poruszającą się naładowaną cząstkę, to zmierzymy też wartość indukcji magnetycznej (jeśli znamy prędkość cząstki). Możemy to zrobić, badając tor cząstki. Ta metoda jest jednak mało praktyczna.

O tym, w jaki sposób naprawdę dokonuje się pomiarów wartości indukcji magnetycznej opowiemy w tym e‑materiale.