Wiek XVIII był pod wieloma względami lepszy od poprzedniego. Łagodniejszy klimat, zwycięstwo zasady tolerancji religijnej oraz myśl oświecenia dawały szansę na poprawę warunków i lepszy komfort życia. Ludzie wykształceni tej epoki uważali, że ludzkość jest na dobrej drodze do osiągnięcia tego ostatniego. W Wielkiej Brytanii skumulowało się także wiele innych sprzyjających czynników ekonomicznych i politycznych. Jeszcze przed wynalezieniem silnika parowego rosła szybko produkcja żywności i innych dóbr. Zastosowanie silnika parowego zwielokrotniło to tempo pod koniec XVIII wieku. Na sto lat Wielka Brytania stała się największą fabryką świata. W XIX w. industrializacja zatriumfowała w całej Europie i dotarła do Stanów Zjednoczonych. Za zmianami w produkcji poszły zmiany w zakresie struktury ludnościowej, kultury i mentalności. Historycy do dziś dyskutują, czy proces ten można nazwać rewolucją, czy dokonywał się on szybko, ale ewolucyjnie.
Wyjaśnisz, dlaczego wiek XVIII nazywamy „wiekiem pary”.
Opiszesz w jaki sposób zastosowanie maszyn parowych w niektórych dziedzinach przyczyniło się do przewrotu technicznego na niespotykaną wcześniej skalę.
Przeanalizujesz, na czym polega spór historyków z publicystami dotyczący tego, czy industrializacja była rewolucją.
Podasz przykłady zmian w gospodarce i życiu codziennym spowodowane postępującą industrializacją.