RF2n2yKwfg4VC
Obraz przedstawia wiele postaci. W centralnej części malowidła widać świętego Michała Archanioła z mieczem w ręku, ubranego w złotą zbroję, który strąca zbuntowane duchy do piekła. Pomagają mu w tym aniołowie ubrani w białe szaty. Upadli aniołowie ukazani są jako spadające z nieba stwory: insekty, ryby z odnóżami żab, dziwaczne ostrygi, czy skrzydlate gady.

Potęga smaku Zbigniewa Herberta – ironiczna wskazówka dla tych, którzy służyli ideologii

Pieter Bruegel Starszy, Upadek zbuntowanych aniołów, 1562
Źródło: domena publiczna.

W języku polskim używany jest związek frazeologiczny „kwestia smaku”, który oznacza, że sposób oceny tego, czy coś nam się podoba, jest sprawą poczucia smaku lub kwestią indywidualnego gustu. Z punktu widzenia estetyki istnieją jednak kryteria, dzięki którym można obiektywnie stwierdzić, że coś jest piękne. Posiadanie gustu nie musi być więc wrodzone. Dobry smak, poczucie piękna i harmonii można wyćwiczyć, a już w starożytności grecki filozof Platon nierozerwalnie łączył piękno z dobrem i prawdą, tworząc słynną triadę wartości. Oznacza to, że także kompetencje kulturowe pozwalające nam odróżniać piękno od brzydoty, sztukę wysoką od kiczu mogą – w określonych okolicznościach – ocalić moralność człowieka. Na takie aspekty dyskusyjnej kwestii gustu zwrócił uwagę Zbigniew Herbert w wierszu Potęga smaku.

Twoje cele
  • Zinterpretujesz treści metaforyczne wiersza Zbigniewa Herberta Potęga smaku.

  • Wyjaśnisz, jakie funkcje pełni w wierszu ironia.

  • Wskażesz wartości eksponowane przez poetę.

  • Porównasz obrazy Hieronima Boscha z przykładami sztuki socrealistycznej.