Jak starożytni Grecy postrzegali pozycję człowieka wobec bogów? Czy mieli odwagę, by sprzeciwić się ich woli i kwestionować przyjęte zasady moralne? Czy uznanie niepodważalności boskich praw było gwarancją stabilności Aten?
Odpowiedzi na te pytania można znaleźć w twórczości jednego z najważniejszych tragików antycznych – Sofoklesa. Żył on w okresie rozkwitu Aten. Był świadkiem nieustannego rozwoju państwa‑miasta. Ten czas szczęścia (osobistego i państwowego) bywał jednak zakłócany. Dramaturg uważał, że jednym z przejawów potencjalnego upadku jest zanik wiary w bogów. Jego dzieła pokazują, co może się stać, gdy ludzie zaczną lekceważyć boskie prawa.
Poznasz poglądy Sofoklesa na temat działań bogów wobec człowieka.
Na podstawie Króla Edypa scharakteryzujesz boskie prawa dotyczące ludzi.
Na podstawie fragmentów Króla Edypa scharakteryzujesz stosunek Sofoklesa do wyroczni delfickiej.
Wykażesz, że parodos w Królu Edypie ma charakter błagalnej pieśni skierowanej do bogów.
Wyjaśnisz, jakie relacje panują między bogami a ludźmi w Królu Edypie.