Celem polityki wewnętrznej Kazimierza Wielkiego było przede wszystkim wzmocnienie rozbitego do niedawna państwa. Władca dążył do umocnienia władzy królewskiej i działał na rzecz rozwoju gospodarczego kraju. Kazimierz Wielki zasłynął też ze swojego przyjaznego stosunku do ludności żydowskiej, a okres jego rządów uważany jest za czas wielkiej jej pomyślności. Dzięki temu u potomnych król zaskarbił sobie przydomek „króla chłopów i Żydów”.
Rozstrzygniesz, ile jest słuszności w opinii o Kazimierzu Wielkim jako „królu Żydów”.
Scharakteryzujesz mniejszości zamieszkujące ziemie polskie w czasach panowania Kazimierza Wielkiego.
Przedyskutujesz, w jaki sposób Polska czasów Kazimierza Wielkiego nawiązywała do tradycji, a w jaki otwierała się na nowe perspektywy.