Pierwsze formy rolnictwa pojawiły się prawdopodobnie ok. 8 tys. lat p.n.e. na Bliskim Wschodzie, skąd rozpowszechniły się na wszystkie strony świata, dostosowując się do lokalnych warunków przyrodniczych. Przy pomocy prymitywnego kopieniactwa rozpoczęto uprawę zbóż, głównie prosa, pszenicy i jęczmienia. Od około VI wieku p.n.e. postępowało udomowienie zwierząt, początkowo kóz, bydła i owiec, w późniejszym okresie również trzody chlewnej. Zwierzęta dostarczały produktów żywnościowych, włókien i skór oraz naturalnego nawozu. Wykorzystywano je również jako siłę pociągową. Najbardziej przydatnym do tego celu zwierzęciem był wół roboczy. Od XVI wieku stopniowo eliminowany był przez konie.