Stworzenie filmu o tolerancji nie jest zadaniem prostym. Dobranie środków estetycznych, aby film był spójny wizualnie i treściowo, jest zadaniem równie trudnym. Przedstawione w dziele poglądy należy opowiedzieć, wykorzystując najprostsze środki wyrazu, aby widzowie mogli skupić się przede wszystkim na moralistycznym przesłaniu. Poza tym najtrudniej opowiada się o rzeczach, które wszystkim wydają się najprostsze. Wszyscy chyba wiemy, czym jest tolerancja, większośc z nas deklaruje się jako tolerancyjni. Ale co by było, gdyby każdy z nas chciał mieć wielbłąda? – pyta głównego bohatera urzędniczka. To właśnie jego ostentacja, przechadzanie się z wielbłądem po ulicach miasteczka i odmawianie realizowania fantazji innych dotyczących sposobów wykorzystania tytułowego „dużego zwierza” wzbudzają w innych mieszkańcach negatywne reakcje. Czy potrafimy zaakceptować to, co dziwne, inne, niecodzienne, nieszablonowe? Czy zawsze musimy wszystko rozumieć, ująć w ramy, dopasować do naszych wyobrażeń?

Uwaga, lekcja spoza podstawy programowej. Uczniowie przed zajęciami powinni zapoznać się z treścią filmu Duże zwierzę.