Poeta serca i jego nabożne pieśni – Pieśń poranna, Pieśń wieczorna Franciszka Karpińskiego
W egzemplarzu swoich Pieśni nabożnych, ofiarowanym królowi Stanisławowi Augustowi Poniatowskiego z okazji imienin, Franciszek Karpiński umieścił dedykację następującej treści:
WstępNajjaśniejszy Panie! Składam przy podnóżku Tronu dzieło moje przyłączone. Są to Pieśni nabożne [...] do śpiewania w Kościołach dla pospólstwa [...], na cóż mi większej nagrody nad tę, że chciałem Krajowi mojemu zrobić przysługę [...].
Źródło: Maria Pawłowiczowa, Wstęp, [w:] Wybór pieśni nabożnych Franciszka Karpińskiego oraz Psalmów w jego tłumaczeniu, red. ks. A. Reginek, Katowice 2001, s. 5.
Obdarowany król wyraził nadzieję, że dzieło Karpińskiego ,,będzie uczyć Polaków obowiązków względem Boga, ludzi, czystych obyczajów i miłości do Ojczyzny”Indeks górny 11 Indeks górny koniec11. Nie mylił się – Pieśni nabożne szybko trafiły do pałaców, dworów i folwarków. Znał je i śpiewał cały naród.
Poznasz okoliczności powstania zbioru Pieśni nabożnych Franciszka Karpińskiego.
Dowiesz się, jakie zadania wyznaczył utworom z tomu Pieśni nabożne Franciszek Karpiński.
Przeanalizujesz Pieśń poranną oraz Pieśń wieczorną Franciszka Karpińskiego, zwracając uwagę na tematykę utworów.
Wskażesz środki artystycznego wyrazu budujące nastrój Pieśni porannej i Pieśni wieczornej Franciszka Karpińskiego.