Wróć do informacji o e-podręczniku Wydrukuj Zaloguj się, aby dodać do ulubionych Zaloguj się, aby skopiować i edytować materiał Zaloguj się, aby udostępnić materiał Zaloguj się, aby dodać całą stronę do teczki
R15GEymKeWz1L
Obraz przedstawia dwie postacie. Mężczyzna wraz z towarzyszącym mu synem spoglądają w niebo na lecące bociany. Mężczyzna siedzi na trawie z wyprostowanymi nogami, a dziecko stoi po jego prawej stronie. Chłopiec ma nakrycie głowy. Kapelusz mężczyzny leży przy jego prawej nodze. Postacie są na zielonej, pełnej kwiatów łące. Odpoczywają i posilają się z dwojaków – podwójnego glinianego naczynia z uchem. Naczynie na kolanach trzyma mężczyzna. Na horyzoncie znajduje się szereg wiejskich chałup pokrytych strzechami oraz rosła topola z bocianim gniazdem. Po prawej stronie obrazu są dwa woły na zaoranym kawałku pola.

Co odziedziczyliśmy po XIX‑wiecznym realizmie? Dialog z tradycją

Źródło: Józef Chełmoński, Bociany, domena publiczna.

XIX‑wieczny realizm wciąż jeszcze pozostaje punktem odniesienia dla współczesnej twórczości literackiej i artystycznej, paradoksalnie także wtedy, gdy kwestionuje ona lub odrzuca jego zasady. Literatura i sztuka straciły wiarę w możliwość wiernego naśladowania rzeczywistości. Zadają pytania o to, czym jest rzeczywistość, w jakim stopniu można ją poznać i czy da się ją przedstawić w dziele. Pisarze i artyści nie zrezygnowali jednak z ambicji mówienia o świecie. Bacznie go obserwują i chcą ukazać w swojej twórczości, nawet wówczas, gdy obraz świata deformują lub stosują metaforyczne skróty. Współcześni czytelnicy i widzowie, podobnie jak ci XIX‑wieczni, czekają na dzieła mówiące o rzeczywistości, choć wielu z nich ma świadomość, że trudno dziś wrócić do realizmu w takiej postaci, jaką przybrał on pod piórem Bolesława Prusa lub pod pędzlem Aleksandra Gierymskiego.

Twoje cele
  • Wskażesz cechy realizmu.

  • Omówisz nurty, które nawiązywały do realizmu XIX‑wiecznego.

  • Wyjaśnisz powody, dla których twórcy wciąż sięgają do klasycznego realizmu.