XIX‑wieczny realizm wciąż jeszcze pozostaje punktem odniesienia dla współczesnej twórczości literackiej i artystycznej, paradoksalnie także wtedy, gdy kwestionuje ona lub odrzuca jego zasady. Literatura i sztuka straciły wiarę w możliwość wiernego naśladowania rzeczywistości. Zadają pytania o to, czym jest rzeczywistość, w jakim stopniu można ją poznać i czy da się ją przedstawić w dziele. Pisarze i artyści nie zrezygnowali jednak z ambicji mówienia o świecie. Bacznie go obserwują i chcą ukazać w swojej twórczości, nawet wówczas, gdy obraz świata deformują lub stosują metaforyczne skróty. Współcześni czytelnicy i widzowie, podobnie jak ci XIX‑wieczni, czekają na dzieła mówiące o rzeczywistości, choć wielu z nich ma świadomość, że trudno dziś wrócić do realizmu w takiej postaci, jaką przybrał on pod piórem Bolesława Prusa lub pod pędzlem Aleksandra Gierymskiego.
Wskażesz cechy realizmu.
Omówisz nurty, które nawiązywały do realizmu XIX‑wiecznego.
Wyjaśnisz powody, dla których twórcy wciąż sięgają do klasycznego realizmu.