Film dostępny pod adresem /preview/resource/RX4j5ORLTlKVJ

Film pt: Śladami Chopina. Film rozpoczyna się wykonaniem poloneza „Polonez A-dur op 40 nr 1” Na zdjęciu widzimy park w młodej zieleni, niewielką rzeczkę a nad nią niewielki drewniany mostek. Lektor czyta: Na zachodnim brzegu puszczy kampinoskiej, 55 kilometrów od Warszawy, wśród równin mazowieckich, nad rzeczką Utratą, leży wieś Żelazowa Wola. Na kolejnej ilustracji przedstawieni są rodzice Fryderyka Chopina. Mówi o tym lektor: To tutaj osiadł przybyły z Francji Mikołaj Chopin; tutaj poznał i zakochał się w uroczej Justynie z Krzyżanowskich i z nią się ożenił. Państwo Chopinowie mieli czworo dzieci, trzy córki: Ludwikę, Izabelę i Emilię oraz jednego syna FRYDERYKA CHOPINA. Tu pojawia sie portret młodego kompozytora. Lektor kontynuje: Fryderyk Chopin przyszedł na świat w majątku w Żelazowej Woli 1 marca 1810 roku. Dzieciństwo Fryderyka nie było jednak związane z Żelazową Wolą, ponieważ już jesienią 1810 roku rodzina Chopinów przeniosła się na stałe do Warszawy. Kolejny obrazek to biały dworek porośnięty bluszczem. Lektor czyta: Żelazowa Wola sławna jest dziś na cały świat, licznie odwiedzana przez pianistów i melomanów, znawców muzyki oraz zwykłych turystów – wszystkich, którzy chcą poznać miejsce urodzenia jednego z największych kompozytorów. Pokazany jest też nowoczesny budynek Muzeum w Żelazowej Woli. Lektor wyjaśnia: Obecnie w Żelazowej Woli znajduje się muzeum – Dom Urodzenia Fryderyka Chopina i Park. Od pierwszej niedzieli maja do ostatniej niedzieli września, w Żelazowej Woli trwa sezon koncertów chopinowskich. Przez chwilę słychać tylko Poloneza A-dur. Muzyka zmienia się słyszymy „Walc e-moll op. posth.” a akcja filmu przenosi się do Warszawy. Widzimy obraz XIX wiecznej stolicy, na głównym planie Pałac Saski. Państwo Chopinowie zajęli w stolicy duże mieszkanie w skrzydle Pałacu Saskiego. Pani Justyna z zamiłowaniem grała na fortepianie. U swego syna niezwykle szybko dostrzegła zainteresowanie muzyką. Sześcioletni Frycek zaczął pobierać lekcje gry na fortepianie u Wojciecha Żywnego. Tu przedstawiony jest wizerunek pierwszego nauczyciela Chopina. Lektor kontynuje: W roku 1817 siedmioletni Fryderyk pod okiem nauczyciela skomponował swój pierwszy utwór: Polonez g-moll zwany młodzieńczym. Już jako dziecko Chopin występował publicznie i stał się ulubieńcem warszawskich salonów, pisano o nim w lokalnej prasie. Cudownie utalentowane dziecko znała cała Warszawa. W kolejnej scenie pojawia się wizerunek Józefa Elsnera a lektor czyta: Swoje zdolności muzyczne Chopin rozwijał w Szkole Głównej Muzyki pod kierunkiem Józefa Elsnera. Wtedy powstały jego kolejne kompozycje: Rondo à la krakowiak op. 14, Trio g-moll op. 8, Fantazja na tematy polskie op. 13, Koncert fortepianowy f-moll op. 21 i e-moll op. 11. Na tle rękopisu dzieła Chopina przeczytana jest informacja: Studia ukończył z oceną: szczególna zdolność, geniusz muzyczny. Fryderyk Chopin opuścił Warszawę w przeddzień Powstania Listopadowego. Na kolejnym zdjęciu znajduje się płyta umieszczona w kościele świętego Krzyża w Warszawie. Lektor podaje kolejne informacje: Współczesna Warszawa pamięta o kompozytorze. Spacerując ulicami stolicy, odnajdziemy wiele miejsc, w których 200 lat temu bywał słynny kompozytor. W Kościele Świętego Krzyża można odwiedzić jego serce. W Warszawie znajdują się też: Pomnik Fryderyka Chopina (Łazienki Królewskie), Tu pojawia się zdjęcie pomnika, Muzeum Fryderyka Chopina, Narodowy Instytut Fryderyka Chopina. Tu pokazany jest budynek muzeum - Pałac Ostrogskich. Imieniem kompozytora nazwano między innymi: Uniwersytet Muzyczny (tu widać hol uczelni) oraz Port Lotniczy. W stolicy nie brakuje muzyki Fryderyka Chopina, którą można usłyszeć podczas licznych koncertów. Muzyka zmienia się, słyszymy Mazurka B-dur op. siódme i przenosimy się do Szafarni. Widzimy jasnoszary klasycystyczny budynek w otoczony parkiem. Lektor czyta: Czternastoletni Fryderyk Chopin został zaproszony przez rodziców swojego szkolnego kolegi Dominika Dziewanowskiego, do ich majątku – Szafarni. W Szafarni Chopin zetknął się z polskim folklorem, który miał wpływ na jego kompozycje. Słuchał pieśni ludowych, muzyki wiejskich grajków, zapoznał się z wiejskimi obrzędami. Pod wpływem wszystkich tych doświadczeń młody Chopin zaczął komponować mazurki inspirowane rodzimymi tańcami. Gdy w 1830 roku na zawsze opuścił kraj rodzinny, wywiózł wspomnienia polskiej historii, zabytków, a także folkloru, które w przyszłości stały się źródłem muzycznych arcydzieł. Zdjęcie fortepianu ustawionego w środku parku. Lektor kontynuuje: Dziś w Szafarni działa Ośrodek Chopinowski, który prowadzi przede wszystkim działalność koncertową, a także organizuje Międzynarodowy Konkurs Pianistyczny im. Fryderyka Chopina dla Dzieci i Młodzieży. Muzyka zmienia się słyszymy Nokturn Es-dur op. 9 nr 2, wyświetlone jest zdjęcie z ostatnich lat życia Chopina a lektor czyta: W roku 1830, w przeddzień Powstania Listopadowego, Chopin wyjechał z Polski, aby dalej kształcić się i nawiązać szersze kontakty artystyczne. Nigdy więcej nie udało mu się wrócić do kraju. Przez resztę życia mieszkał we Francji. Tam poznał wielu kompozytorów, poetów i artystów. Komponował, koncertował i udzielał lekcji gry na fortepianie. Przez całe życie walczył z postępującą chorobą. Na tle zdjęcia Cmentarza Pere Lachaise lektor czyta: Kompozytor zmarł 17 października 1849 roku w Paryżu w wieku 39 lat. Został pochowany na cmentarzu Père Lachaise w Paryżu.Serce Chopina, zgodnie z jego wolą, przywiozła do Warszawy siostra kompozytora, Ludwika. Fryderyk Chopin pozostawił po sobie wiele wspaniałych kompozycji głównie fortepianowych, między innymi: etiudy, nokturny, walce, sonaty, preludia, ballady, scherza, mazurki, polonezy. W swej twórczości często nawiązywał do polskiej muzyki ludowej. Niejednokrotnie w jego utworach pojawiają się rytmy taneczne kujawiaka, oberka, mazura i poloneza.