RCCTslihE2jXe1

Kolorowe zdjęcie przedstawiające katastrofę samolotu pasażerskiego. Na pierwszym planie widoczne są oderwane koła podwozia, strzaskane silniki samolotu, stojący na ziemi biały kadłub samolotu. Do przedniego wyjścia z samolotu podłączona jest dmuchana zjeżdżalnia awaryjna. Drugie wyjście awaryjne, środkowe, też jest otwarte. Po lewej stronie rozbitego samolotu stoi dwóch strażaków, po prawej – przy zjeżdżalni – pochyla się trzeci strażak. W głębi zdjęcia budynki lotniska.

Polecenie 1

Wykonaj ćwiczenie i sprawdź swoją wiedzę dotyczącą bezpieczeństwa w ruchu drogowym.

Rs3sGdxsByxfF1

Przyczyny zdarzenia

Przyczyny zdarzenia

Zasób interaktywny dostępny pod adresem https://zpe.gov.pl/a/D10nFM5iW

1. Wypadek komunikacyjny – definicja, przyczyny oraz skutki

Nie istnieje jedna definicja wypadku komunikacyjnego. Ogólnie można przyjąć, iż jest to zdarzenie z udziałem przynajmniej jednego pojazdu (niekoniecznie z napędem silnikowym), które skutkuje zniszczeniem mienia, uszczerbkiem na zdrowiu lub nawet śmiercią osób biorących w nim udział.

Wśród tak zdefiniowanych wypadków komunikacyjnych wyróżnić możemy m.in.: drogowe, kolejowe, morskie oraz lotnicze. Należy jednak zaznaczyć, że najczęstszym wypadkiem komunikacyjnym jest pierwsza z wymienionych kategorii. Według danych przedstawionych przez Komendę Główną Policji w 2013 roku doszło w Polsce do 35 385 wypadków drogowych, w których odnotowano 3291 ofiar śmiertelnych oraz 43 471 osób rannych.

Do wypadków komunikacyjnych może dochodzić z różnych powodów. Najczęstszymi przyczynami wypadków lotniczych, kolejowych i morskich są błędy konstrukcyjne, awarie techniczne oraz błędy ludzi obsługujących te środki transportu.

RusFavCcJLx2o1

Zdjęcie przedstawia samochód osobowy, który roztrzaskał się o drzewo. Na pierwszym planie pojazd bokiem do obserwatora, przód samochodu rozbity, wgnieciony w pień drzewa, pokrywa maski wygięta w górę, nadkola z boku zdeformowane. Zderzak i reflektory z przodu całkowicie zniszczone. W samochodzie nie ma nikogo. Okno od strony kierowcy bez szyby. W tle asfaltowa droga i drzewa po drugiej stronie.

Wśród najczęstszych przyczyn wypadków drogowych wymienia się:

• nieznajomość i lekceważenie podstawowych zasad ruchu drogowego (np. przekraczanie jezdni w niedozwolonym miejscu, jazda w niewłaściwym kierunku – tzw. jazda pod prąd),

• brak widocznego oznakowania rowerzystów i pieszych,

• nagłe, niesygnalizowane wtargnięcie na jezdnię,

• przekroczenie dozwolonej prędkości

  ,

• zły stan techniczny pojazdów,

• zły stan techniczny dróg oraz ich niedostateczne oznakowanie,

• przekroczenie dopuszczalnej ładowności pojazdu oraz brak odpowiedniego mocowania przewożonych materiałów, powodujący przemieszczanie się ładunku i utrudnienie w kierowaniu pojazdem,

• nieprawidłowe przekraczanie torowisk przez pieszych (np. przekraczanie torów w miejscach niedozwolonych, przechodzenie pod szlabanem oraz spacerowanie po torowiskach),

• nieprawidłowe przejeżdżanie samochodów przez torowiska (np. bez upewnienia się, czy nie nadjeżdża pojazd szynowy),

• awarie urządzeń zabezpieczających przejazdy pojazdów szynowych (np. szlabanów, sygnalizatorów świetlnych oraz dzwonków).

Mówiąc o wypadkach drogowych, nie mamy na myśli wyłącznie wypadku z udziałem dwóch lub więcej aut. Wypadki mogą mieć różną postać, a ogólnie można powiedzieć, że biorą w nich udział pojazdy poruszające się po drogach. Poniższa galeria prezentuje kilka najczęstszych przykładów takich zdarzeń.

R1BeEliOltvL81

Zdjęcie przedstawia katastrofę kolejową. Na pierwszym planie teren porośnięty trawą, krzakami i drzewami. Na środku torowisko. Tory biegną z dolnego prawego rogu kadru w górę, na lewo. W połowie torów stoi biały samochód osobowy uderzony i pchany przez odcinek co najmniej kilkunastu metrów przez niebiesko szarą lokomotywę. Lewe tylne koło samochodu zagłębione w kamienny podkład torów, lewe przednie opiera się o tor.

RPXlT6VQrw6EX1

Zdjęcie przedstawia wypadek drogowy w miesiącach zimowych lub w trakcie przedwiośnia, na co wskazują resztki śniegu na drodze. Na pierwszym planie, w dole zdjęcia, asfaltowa ulica. Za ulicą, na poboczu, dwa rozbite auta. Po lewej stronie kadru mniej więcej równolegle do ulicy stoi biała furgonetka. Rozbity przód furgonetki znajduje się w centrum kadru, podobnie jak rozbita tylna część niebieskiego samochodu osobowego. Furgonetka ma zniszczone prawe przednie nadkole i mniej więcej połowę maski, a także uszkodzone boczne lusterko. Samochód osobowy, stojący na prawo od furgonetki został uderzony w tył, ma wybitą tylną szybę, rozbite tylne światła i oderwany z lewej strony zderzak. Pojazd stoi w poprzek chodnika.

R1ZUg9cOEuoK31

Zdjęcie przedstawia wypadek drogowy z udziałem autobusu. Słoneczny dzień. Autobus i samochód osobowy znajdują się na asfaltowej dwupasmowej jezdni. Niebiesko żółty autobus ustawiony przodem do obserwatora zdjęcia. Biały samochód osobowy bokiem do obserwatora zdjęcia. Przednie szyby autobusu są pęknięte poprzecznie, ale nadal na miejscu. Samochód osobowy, który zderzył się z autobusem czołowo ma całkowicie zniszczony przód. Na asfalcie kawałki czarnego zderzaka samochodu. Drzwi pasażera otwarte. Widoczne w kadrze koła samochodów mają oznaczone pomarańczową farbą w spreju miejsca, w których stykają się z asfaltem. W tle, na prawo, samochód policyjny. Na dachu samochodu policyjnego niebieskie i czerwone prostokątne światła.

R1VckqhHTuFMP1

Dwa zdjęcia przedstawiają ten sam wypadek drogowy z udziałem ciężarówki uchwycony z dwóch różnych stron. Na lewym zdjęciu ciężarówka, której ciągnik jest w większości wbity w ścianę budynku pokazana jest z bliska z lewej strony. Mur budynku wokół kokpitu ciężarówki popękany. Obok mury stoją trzej strażacy. Na pierwszym planie, na lewo od ciężarówki, czerwony samochód osobowy. Przód samochodu skierowany przodem do obserwatora zdjęcia. Tył samochodu skierowany w stronę ciężarówki, przypuszczalnie jest częściowo przez nią zmiażdżony. Prawe zdjęcie przedstawia tę samą scenę z drugiej strony ciężarówki, z odległości kilkudziesięciu metrów. Na pierwszym planie podwórze przed budynkiem. Na środku kadru długa, kilkunastometrowa przyczepa ciężarówki. Boczne ściany przyczepy częściowo uszkodzone i nachylone do wnętrza przyczepy. W tle zniszczony budynek.

RVqvktaWDddIC1

Zdjęcie przedstawia wypadek z udziałem rowerzysty, do jakiego doszło podczas wyścigów kolarskich. Słoneczny dzień. Na pierwszym planie asfaltowa ulica, na środku której widoczny jest cień drzewa. W cieniu przewrócony rowerzysta i leżący rower po prawej stronie kadru. Rowerzysta ubrany jest w krótkie spodnie do kolan oraz niebieską koszulkę z krótkim rękawem, a na głowie ma kask. Na plecach numer zawodnika biorącego udział w wyścigu rowerowym. Rowerzysta siedzi na asfalcie i próbuje wstać. W tle drugi rowerzysta jedzie na rowerze mijając przewróconego z lewej strony. W tle zdjęcie barierki ustawione wzdłuż ulicy.

Jedną z przyczyn wypadków drogowych w Polsce jest również prowadzenie pojazdu pod wpływem alkoholu. Zgodnie z danymi przedstawionymi przez Komendę Główną Policji w 2013 roku odnotowano 4028 wypadków z udziałem nietrzeźwych uczestników ruchu drogowego. Zginęły w nich 523 osoby, a 4737 zostało rannych. Ponadto w tym samym roku przeprowadzono 8,9 mln kontroli trzeźwości i zatrzymano 162 tys. nietrzeźwych kierujących. Policjanci wskazują, że wciąż potrzebne są intensywne kampanie społeczne mające na celu zmianę mentalności – nie tylko kierowców, ale także pasażerów, którzy niejednokrotnie przyzwalają pijanej osobie siadać „za kółkiem”.

R1G0bM1Lg5YGl1

Ilustracja przedstawia dwa wykresy znajdujące się obok siebie. Oś pozioma w obu wykresach wskazuje lata od dwa tysiące trzeciego roku do roku dwa tysiące trzynastego. Lewy wykres dotyczy liczby wypadków drogowych i rannych. Oś pionowa wskazuje ilość wypadków i osób rannych. Oś wyskalowana jest w wartościach od trzech do około dziewięciu tysięcy. Widoczne są dwa wykresy: oś fioletowa z wypełnionym tym samym kolorem obszarem pod nią wskazuje liczbę wypadków. Liczba ta stopniowo maleje od prawie siedmiu tysięcy w roku dwa tysiące trzecim do około sześciu i pół tysiąca w roku dwa tysiące ósmym. Później następuje gwałtowniejszy spadek do poziomu czterech i pół tysiąca w roku dwa tysiące dziesiątym. Potem w ciągu roku następuje wzrost do około pięciu tysięcy, a następnie ponowny spadek do czterech tysięcy w roku dwa tysiące trzynastym. Wykres pomarańczowy wskazuje liczbę rannych w wypadkach drogowych. Do dwa tysiące piątego roku liczba ta spada powoli z pięciu i pół do około pięciu tysięcy dwustu, następnie dochodzi do gwałtownego wzrostu – od ośmiu do ośmiu tysięcy dwieście w latach dwa tysiące sześć, siedem i osiem, a następnie szybki spadek do około pięciu tysięcy siedmiuset w roku dwa tysiące dziesiątym. Ponownie wzrost do sześciu tysięcy w dwa tysiące jedenastym i spadek poniżej pięciu tysięcy w dwa tysiące trzynastym. Drugi wykres po prawej stronie wskazuje liczbę zabitych w wypadkach drogowych w tym samym okresie czasu. Pionowa oś to liczba zabitych wyskalowana od trzystu do około ośmiuset osób. Czerwona linia rozpoczyna się na wysokości około pięciuset dwudziestu ofiar w roku dwa tysiące trzecim i w ciągu kolejnego roku wzrasta do pięciuset sześćdziesięciu, aby w roku dwa tysiące piątym spaść poniżej pięciuset czterdziestu. Później następuje gwałtowny skok: ponad siedemset ofiar śmiertelnych w roku dwa tysiące szóstym, siedemset siedemdziesiąt w dwa tysiące siódmym i siedemset pięćdziesiąt w dwa tysiące ósmym. Również na tym wykresie wskaźnik obniża się gwałtownie w kolejnych latach do czterystu pięćdziesięciu zabitych w dwa tysiące dziesiątym roku. Przez następne lata wzrasta ponownie, osiągając wartości pomiędzy pięćset dwadzieścia, a pięćset osiemdziesiąt.

Wypadki komunikacyjne bardzo często pociągają za sobą wiele przykrych konsekwencji dla osób w nich uczestniczących. Najtragiczniejszym skutkiem jest śmierć. Ponadto osoba biorąca udział w takim zdarzeniu może odnieść poważne obrażenia, do których zalicza się najczęściej:

• złamania kończyn dolnych i górnych,

• uszkodzenia ciała w okolicy pasa, tj. pęknięcia,

• zmiażdżenia miednicy,

• wstrząśnienie mózgu,

• rany cięte i tłuczone głowy,

• uszkodzenia organów wewnętrznych.

2. Katastrofy i awarie – ich przyczyny oraz skutki

Zgodnie z definicją przedstawioną w słowniku języka polskiego, przez katastrofę rozumie się albo wydarzenie, w którym ginie wiele osób lub dochodzi do dużych strat materialnych, albo też zjawisko tragiczne w skutkach, obejmujące swoim zasięgiem duży obszar. Można zatem przyjąć, że katastrofa różni się od wypadku zasięgiem (obejmuje zdecydowanie większy obszar) oraz skalą (katastrofa powoduje o wiele większe straty materialne, środowiskowe oraz straty w ludziach lub zwierzętach).

Choć katastrofykatastrofakatastrofy można podzielić podobnie jak zagrożenia na naturalne (spowodowane przez siły przyrody) i wywołane działalnością człowieka, to jednak częściej termin ten stosuje się do drugiej z wymienionych kategorii, natomiast katastrofy naturalne nazywa się raczej klęskami żywiołowymi lub kataklizmami.

Od pojęcia katastrofy należy odróżnić pojęcie awarii. Powołując się ponownie na słownik języka polskiego, można je zwięźle zdefiniować jako uszkodzenie maszyny lub innego urządzenia technicznego. AwariaawariaAwaria sama w sobie może być traktowana jako kolejny rodzaj zagrożenia antropogenicznego, lecz można ją rozumieć również jako przyczynę różnego rodzaju wypadków i katastrof.

Wśród katastrof antropogenicznych można wyróżnić wiele rodzajów. Zalicza się do nich m.in. katastrofy drogowe (np. katastrofa autobusu w Gdańsku 2 maja 1994 r.), tramwajowe (np. katastrofa w Szczecinie w dniu 7 grudnia 1967 r.), kolejowe (np. katastrofa pod Szczekocinami z 3 marca 2012 r.), lotnicze (np. katastrofa w Lesie Kabackim w dniu 9 maja 1987 r.), morskie (np. zatonięcie Titanica w dniu 15 kwietnia 1912 r.), górnicze (np. katastrofa w kopalni „Halemba” z listopada 2006 r.), budowlane (np. zawalenie się galerii handlowej Sampoong, w Seulu, przedstawione na ilustracji 3.), jądrowe (np. awaria elektrowni jądrowej w Czarnobylu, 26 kwietnia 1986 r.), ekologiczne (np. katastrofa w indyjskim Bhopal z 3 grudnia 1984 r.) oraz przemysłowe (np. wybuch w fabryce fajerwerków w Enschede w Holandii w dniu 13 maja 2000 r.).

RdlA91wJsuDAR1

Zdjęcie przedstawia efekty katastrofy w galerii handlowej w Seulu. Na pierwszym planie całkowicie zniszczona wewnętrzna część budynku galerii handlowej. Pięć pięter galerii zapadło się, pozostawiając jedynie widoczne na zdjęciu kawałki filarów z betonu i owalnie zwinięte resztki stropów. Wokół ruiny pozostałych pięter w bocznych ścianach budynku. Na bocznych ścianach ocalałych skrzydeł zwisają części budynku. U dołu kadru oraz w tle sceny ludzie. Grupy osób przeszukują zgliszcza budynku, w tle, za zgliszczami, ulica i miasto. Na ulicy setki osób przyglądających się. Wzdłuż chodnika ustawione karetki pogotowia. Na prawo od karetek samochód straży pożarnej – jeden z wielu obecnych w kadrze, lecz najbardziej wyraźny i kompletny.

Awarie i katastrofy antropogeniczne są powodowane różnorodną działalnością człowieka – szczególnie tą nieroztropną i niewłaściwą. Jest to jednak określenie bardzo ogólne, dlatego też warto wymienić kilka ich konkretnych przyczyn. Wiedza o nich pozawala zapobiec podobnym zdarzeniom.

Do najczęstszych przyczyn katastrof antropogenicznych (jak również awarii technicznych) zalicza się:

• błędy w projektowaniu:

  • wadliwy model konstrukcji,

  • niedostateczna nośność konstrukcji,

  • źle zaprojektowane połączenia i dopasowania,

  • wadliwie zaprojektowana wentylacja,

  • brak ekspertyz stanu technicznego,

• błędy podczas realizacji projektu:

  • wykonawstwo niezgodne z dokumentacją i projektem,

  • niska jakość używanych materiałów,

  • nieodpowiedni transport i złe warunki składowania materiałów,

  • wykorzystanie niewłaściwych technologii,

  • niska jakość wykonywanych robót,

  • niezdyscyplinowanie pracowników (lekkomyślność i pośpiech),

• niewłaściwa eksploatacja:

  • zbyt duże obciążenie konstrukcji,

  • przeróbki niezgodne z zasadami,

  • niewłaściwie zaplanowany remont,

  • nieprzestrzeganie zasad obsługi urządzeń i maszyn,

  • nieprzestrzeganie obowiązujących przepisów,

  • nieumiejętność przewidywania skutków danych działań.

Jak już wspomniano, jednym z przykładów katastrof antropogenicznych jest katastrofa kolejowa, która wydarzyła się 3 marca 2012 roku w miejscowości Chałupki w pobliżu Szczekocin. Doszło wówczas do czołowego zderzenia dwóch pociągów, w wyniku którego śmierć poniosło 16 osób, a 57 zostało rannych. Wydarzenie to oraz jego tragiczne skutki ukazują, jak wielkie niebezpieczeństwo może stanowić nieroztropne i niewłaściwe zachowanie ludzi. Według raportu opracowanego przez Państwową Komisję Badania Wypadków Kolejowych, przyczyną czołowego zderzenia pociągów pod Szczekocinami były błędy i zaniedbania pracowników PKP Polskich Linii Kolejowych, w tym nieznajomość działania urządzeń obsługiwanych przez dyżurnych ruchu. Ponadto w raporcie zwrócono też uwagę na niedostateczną czujność maszynistów obydwu pociągów, którzy kontynuowali jazdę pomimo otrzymania sygnałów ostrzegawczych.

R1EZP6IrOagCM1

Film nakręcony amatorską kamerą przedstawia scenę katastrofy kolejowej pod Szczekocinami. Kręcony zza linii kordonu policyjnego rozpoczyna się ujęciem centralnego miejsca katastrofy ze szczątkami zielonych i niebieskich wagonów, które się ze sobą zderzyły. Następnie operator kamery obraca ją w lewo i w prawo pokazując oba stojące na torach pociągi, kordon policyjny, służby ratownicze i osoby postronne.

Film nakręcony amatorską kamerą przedstawia scenę katastrofy kolejowej pod Szczekocinami. Kręcony zza linii kordonu policyjnego rozpoczyna się ujęciem centralnego miejsca katastrofy ze szczątkami zielonych i niebieskich wagonów, które się ze sobą zderzyły. Następnie operator kamery obraca ją w lewo i w prawo pokazując oba stojące na torach pociągi, kordon policyjny, służby ratownicze i osoby postronne.

Film dostępny na portalu epodreczniki.pl

Film nakręcony amatorską kamerą przedstawia scenę katastrofy kolejowej pod Szczekocinami. Kręcony zza linii kordonu policyjnego rozpoczyna się ujęciem centralnego miejsca katastrofy ze szczątkami zielonych i niebieskich wagonów, które się ze sobą zderzyły. Następnie operator kamery obraca ją w lewo i w prawo pokazując oba stojące na torach pociągi, kordon policyjny, służby ratownicze i osoby postronne.

3. Wypadki drogowe

Jako stały uczestnik ruchu drogowego możesz stać się świadkiem lub uczestnikiem zarówno wypadku komunikacyjnego, jak i katastrofy komunikacyjnej (w tym np. drogowej). Wówczas powinno się:

• zabezpieczyć miejsce zdarzenia (więcej informacji na ten temat można znaleźć tutajisHqJKU9bOtutaj);

• ocenić liczbę rannych i ich obrażenia oraz to, jakie środki będą niezbędne do udzielenia pomocy poszkodowanym (dane te będą przydatne w momencie wzywania służ ratowniczych);

• wezwać służby ratownicze, wykorzystując jeden z numerów alarmowych – 112, 997, 998, 999; przekazany komunikat powinien zawierać następujące informacje: dane zgłaszającego i numer telefonu kontaktowego, lokalizacja miejsca zdarzenia, liczba rannych i obrażenia;

• udzielić pierwszej pomocypierwsza pomocpierwszej pomocy poszkodowanym, dbając przy tym o własne bezpieczeństwo;

• zabezpieczyć ślady mogące ułatwić odtworzenie przebiegu wypadku;

• spisać dane personalne świadków wypadku.

Ważne!

Numery alarmowe w Polsce zostały wprowadzone Ustawą z 16 lipca 2004 r. Prawo telekomunikacyjne. Najważniejsze z nich przedstawia ilustracja.

R1ZI2r2dtkYYz1

Ilustracja przedstawia 4 numery alarmowe. Białe numery znajdują się na 4 czerwonych prostokątach ułożonych poziomo, po dwa w rzędzie, jeden nad drugim. Górny rząd. Na lewo numer 112. Poniżej napis: telefon alarmowy. Na prawo numer 999. Poniżej napis: pogotowie ratunkowe. Dolny rząd. Na lewo numer 998. Poniżej napis: straż pożarna. Na prawo numer 997. Poniżej napis: policja. W tle, w głębi, zamglone zdjęcie karetki pogotowia.

Zgodnie z obowiązującym w Polsce prawem na sprawcy wypadku komunikacyjnego ciąży odpowiedzialność cywilna (rekompensata majątkowa za spowodowane straty) oraz karna.iX7sc3Bty7_d1159e380Zgodnie z obowiązującym w Polsce prawem na sprawcy wypadku komunikacyjnego ciąży odpowiedzialność cywilna (rekompensata majątkowa za spowodowane straty) oraz karna.

4. Postępowanie podczas awarii i katastrof

W przypadku wystąpienia awarii i pozostałych katastrof antropogenicznych, najważniejszy jest odpowiedni sposób postępowania. Każda katastrofa, w zależności od jej rodzaju, ma szczególne cechy charakterystyczne, dlatego też trudno jest określić jeden uniwersalny sposób właściwego zachowania. Mimo to warto pamiętać o kilku fundamentalnych zasadach.

• Zawsze dbaj o swoje własne bezpieczeństwo. Chroń głowę, a także inne wrażliwe miejsca swojego ciała oraz pamiętaj o odpowiednim oznakowaniu (np. odblaskowej kamizelce) i zachowaj szczególną ostrożność.

• Miej przy sobie dokumenty potwierdzające tożsamość.

• Wezwij służby ratunkowe, wykorzystując znane ci numery alarmowe. Podaj możliwie dużo informacji.

• Jeżeli istnieje podejrzenie wycieku niebezpiecznych substancji, jak najszybciej oddal się (zachowując szczególną ostrożność) i udaj w bezpieczne miejsce.

• Nie blokuj dojazdu służbom ratowniczym.

• Informuj napotkane osoby o tym, co się stało.

• Jeżeli stwierdzisz, że miejsce katastrofy nie stanowi dla ciebie zagrożenia i twoje bezpieczeństwo na tym nie ucierpi, rozpocznij udzielanie pomocy poszkodowanym.

• Po przybyciu służb ratowniczych słuchaj ich komunikatów i poleceń oraz postępuj według ich wskazań.

• Nie przeszkadzaj ratownikom w pracy.

• Jeżeli doznałeś obrażeń, zgłoś się do punktu pomocy medycznej, natomiast jeżeli masz informacje, które mogą być pomocne w akcji ratowniczej, przekaż je niezwłocznie odpowiednim służbom.

Szczególne zasady postępowania obowiązują, jeżeli jesteśmy uczestnikami katastrofy (np. budowlanej lub drogowej) i oczekujemy pomocy. Należy wówczas przede wszystkim zachować spokój i nie poddawać się panice. Ponadto trzeba racjonalnie ocenić swój stan zdrowia (np. sprawdzić, czy istnieje możliwość poruszania kończynami) oraz swoje położenie. Jeżeli utknęliśmy np. pod wielowarstowymi zwałami gruzu, to nie należy próbować się uwalniać. Nigdy nie wiadomo, co może na nas spaść, gdy zaczniemy odsuwać kawałki betonu. W takiej sytuacji trzeba rozpocząć wzywanie pomocy i naprowadzanie ratowników na miejsce, w którym się znajdujemy. Najlepiej wzywać pomoc w kilkuminutowych odstępach – można robić to głosem lub też w inny dostępny sposób (np. stukając w rury).

Podsumowanie

• Wśród wypadków komunikacyjnych możemy wyróżnić m.in. wypadki drogowe, kolejowe, lotnicze oraz morskie. Należy jednak zaznaczyć, że najczęściej dochodzi do wypadków komunikacyjnych należących do pierwszej z wymienionych kategorii.

• Wypadki komunikacyjne mogą mieć wiele przyczyn. Wypadki lotnicze i kolejowe są najczęściej powodowane przez błędy konstrukcyjne, awarie techniczne oraz błędy ludzi obsługujących dane pojazdy. Przyczyny wypadków drogowych w dużej mierze zależą od osób i pojazdów w nich uczestniczących.

• Wypadki komunikacyjne często kończą się przykrymi konsekwencjami dla osób w nich uczestniczących. Najtragiczniejszym skutkiem uczestnictwa w takim wypadku może być śmierć. Ponadto osoba biorąca udział w wypadku komunikacyjnym może odnieść poważne obrażenia.

• Wyróżnia się następujące rodzaje katastrof antropogenicznych: drogową, tramwajową, kolejową, lotniczą, morską, górniczą, budowlaną, jądrową, ekologiczną i przemysłową. Znamiona katastrofy antropogenicznej noszą także różnego rodzaju wybuchy i eksplozje.

• Do najczęstszych przyczyn katastrof antropogenicznych oraz awarii zalicza się: błędy w projektowaniu, błędy podczas realizacji projektu i niewłaściwą eksploatację urządzeń i maszyn.

• Wzywając pomoc, pamiętaj o numerach alarmowychiX7sc3Bty7_1443515800072_0numerach alarmowych.

Praca domowa

Polecenie 2.1

W jaki sposób postąpisz, będąc świadkiem wypadku drogowego, jak ten przedstawiony na zdjęciu?

R1ZUg9cOEuoK31

Zdjęcie przedstawia wypadek drogowy z udziałem autobusu. Słoneczny dzień. Autobus i samochód osobowy znajdują się na asfaltowej dwupasmowej jezdni. Niebiesko żółty autobus ustawiony przodem do obserwatora zdjęcia. Biały samochód osobowy bokiem do obserwatora zdjęcia. Przednie szyby autobusu są pęknięte poprzecznie, ale nadal na miejscu. Samochód osobowy, który zderzył się z autobusem czołowo ma całkowicie zniszczony przód. Na asfalcie kawałki czarnego zderzaka samochodu. Drzwi pasażera otwarte. Widoczne w kadrze koła samochodów mają oznaczone pomarańczową farbą w spreju miejsca, w których stykają się z asfaltem. W tle, na prawo, samochód policyjny. Na dachu samochodu policyjnego niebieskie i czerwone prostokątne światła.

Polecenie 2.2

Wybierz trzy przykłady katastrof antropogenicznych, które wydarzyły się w ostatnim dziesięcioleciu, i opisz ich przyczyny, przebieg oraz skutki.

iX7sc3Bty7_1443515800072_0

R48sVWEvdwa6W1

Ogólnopolskie numery alarmowe

Słowniczek

Zadania