Z telewizorem trzeba rozważnie! „Telewizor” S. Grochowiak
Z telewizorem trzeba rozważnie! („Telewizor” S. Grochowiak)
1. Cele lekcji
a) Wiadomości
Uczeń:
rozumie pouczenia wypływające z wiersza,
rozumie negatywną i pozytywną rolę telewizji.
b) Umiejętności
Uczeń:
potrafi znaleźć adresata wiersza,
potrafi wizualizować oraz opowiadać o swoich wizualizacjach,
rozwija sprawność umysłową, kreatywność, przełamuje opory przed przedstawieniem własnych pomysłów,
potrafi układać zasady korzystania z telewizora,
potrafi podawać luźne skojarzenia do słowa „film”.
2. Metoda i forma pracy
Praca w grupach, burza mózgów, wizualizacja, dyskusja.
3. Środki dydaktyczne
Polecenia dla grup
Tekst o niebezpieczeństwach korzystania z telewizora
Muzyka relaksacyjna
4. Przebieg lekcji
a) Faza przygotowawcza
Nauczyciel zapoznaje uczniów z tematem lekcji i uświadamia im cele zajęć.
b) Faza realizacyjna
Uczniowie wyraźnie odczytują na głos wiersz S. Grochowiaka „Telewizor”. Następnie odpowiadają na pytanie: Do kogo są skierowane słowa wiersza, czyli kto jest adresatem wypowiedzi? Osoba, która często korzysta z odbiornika telewizyjnego.
Uczniowie w swobodnych wypowiedziach dyskutują na temat pouczeń wypływających z utworu, swoje pomysły zapisują na tablicy. Typu: żeby oglądał w telewizji rzeczy, które mogą go czegoś nauczyć, które są pożyteczne; można oglądać różne programy dla rozrywki; filmy nie musimy oglądać tylko na ekranie, ale wszystko to, co się dzieje dookoła nas to też „film”, warto więc bacznie obserwować naszą rzeczywistość i o niej opowiadać.
Uczniowie wyciszają się, nauczyciel włącza relaksacyjną muzykę. Prosi uczniów aby w trakcie wypowiadania słów przez nauczyciela budowali w wyobraźni swoje obrazy. Nauczyciel powoli podaje przykłady: Co ci podpowiada wyobraźnia, gdy słyszysz z daleka stukot końskich kopyt, Co ci podpowiada wyobraźnia , gdy słyszysz pukanie do drzwi, co ci podpowiada wyobraźnia gdy słyszysz skrzypienie mebli w pustym pokoju, Co ci podpowiada wyobraźnia gdy słyszysz głośny krzyk. Następnie uczniowie opowiadają o swoich wizualizacjach. Nauczyciel informuje, że w ten sposób również tworzyli fil, tyle, że w wyobraźni.
Uczniowie zostają podzieleni na grupy, około 5 zespołów. Są wybierani liderzy, sprawozdawcy, lektorzy, sekretarze. Nauczyciel rozdaje polecenia dla grup, po ich wykonaniu uczniowie przedstawiają wyniki swojej pracy na forum klasy, są one omawiane a wnioski zapisane do zeszytu (załącznik1).
c) Faza podsumowująca
Uczniowie wspólnie układają zasady korzystania z telewizora.
5. Bibliografia
Brudnik E., Moszyńska A., Owczarska B*, Ja i mój uczeń pracujemy aktywnie. Przewodnik po metodach aktywizujących*, SFS, Kielce 2000.
Grochowiak S., Telewizor, w: Nagajowa M., Słowo za słowem. Podręcznik do kształcenia literackiego, kulturowego i językowego dla klasy czwartej szkoły podstawowej, WSiP, Warszawa 2000.
Informacje o wpływie telewizji zaczerpnięto z: www.ios.edu.pl/pol/zaklady/puszcza/bocwinka/index_pliki/Page404
6. Załączniki
a) Karta pracy ucznia
załącznik 1.
Polecenia dla grup:
|
b) Zadanie domowe
Podaj skojarzenia do słowa „film”
7. Czas trwania lekcji
45 minut
8. Uwagi do scenariusza
brak