1. Ocena miejsca wypadku

Już dojeżdżając do miejsca wypadku należy ocenić je pod kątem bezpieczeństwa. Zagrożeniem będzie przede wszystkim ruch drogowy, np. możliwość najechania na uszkodzony pojazd (lub pojazd osoby udzielającej pomocy) przez innych kierowców, którzy w porę nie zostali ostrzeżeni o niebezpieczeństwie.

Jeżeli poruszasz się samochodem:

• zaparkuj go przed miejscem zdarzenia po stronie rozbitego auta;

• zgaś silnik, zaciągnij hamulec ręczny i włącz światła awaryjne;

• włóż kamizelkę odblaskową i weź apteczkę pierwszej pomocy;

• po wyjściu z samochodu ustaw trójkąt ostrzegawczy tak, aby nadjeżdżający kierowcy już wcześniej byli informowani o niebezpieczeństwie (w jakiej odległości ustawić trójkąt?iflsGFFQsb_d502e174w jakiej odległości ustawić trójkąt?);

• jeżeli zdarzenie ma miejsce na zakręcie lub w jego okolicy, ustaw trójkąt ostrzegawczy przed zakrętem;

• jeżeli wypadek ma miejsce w okolicy wzniesienia, ustaw trójkąt ostrzegawczy po jego drugiej stronie;

• jeżeli wypadek ma miejsce w nocy, postaw samochód w taki sposób, aby reflektory auta oświetlały miejsce zdarzenia.

RYheO5zFK72Zd1

Galeria 1 składa się z 4 ilustracji. Ilustracja podzielona na 3 równe pionowe pasy. Środkowy pas to dwupasmowa jezdnia. Wzdłuż jezdni przerywana linia. Po obu stronach jezdni pasy zieleni. Dzień. Na prawym pasie zaparkowany czerwony samochód osobowy. Samochód maską skierowany w górę ilustracji. Za tyłem samochodu, w dole ilustracji, rozłożony pomarańczowy trójkąt ostrzegawczy. Samochód ma włączone światła awaryjne. Przez maską samochodu dwa czarne ślady na jezdni, skręcające w prawo. Czarne ślady to droga hamowania białego samochodu. Biały samochód czołowo uderzył w przydrożne drzewo. Na lewo, powyżej białego samochodu, rozłożony pomarańczowy trójkąt ostrzegawczy.

R8t8WozKGxUtY1

Galeria składa się z czterech rysunków ilustrujących sposób oznaczania miejsca wypadku. Rysunek numer dwa przedstawia oznakowanie miejsca wypadku na prostym odcinku drogi po zmroku. Droga prosta, zorientowana pionowo, po obydwu stronach wyróżnione jasnożółtym kolorem pobocza. Cztery zielone koła o poszarpanych krawędziach symbolizujące drzewa zlokalizowane w pobliżu narożników. W drzewo znajdujące się w pobliżu prawego górnego rogu kadru wbity jest jasnoszary samochód osobowy stojący ukosem do kierunku jazdy, częściowo na jezdni a częściowo na poboczu. Za samochodem ślady hamowania, przednia część maski pofalowana, wokół rozrzucone odłamki auta i gałęzi. Z tyłu na prawym pasie jezdni, tuż poniżej połowy wysokości ilustracji stoi czerwony samochód osobowy z włączonymi światłami awaryjnymi i mijania. Reflektory oświetlają rozbity pojazd i drogę przed nim Za nim, po prawej stronie drogi pomarańczowy odblaskowy trójkąt ostrzegawczy. Przed białym rozbitym samochodem po przeciwnej stronie jezdni również ustawiony jest trójkąt.

R1WprLM5Bqi381

Galeria składa się z czterech rysunków ilustrujących sposób oznaczania miejsca wypadku. Rysunek numer trzy przedstawia oznakowanie miejsca wypadku na odcinku drogi z zakrętem. . Droga rozpoczyna się w pobliżu prawego dolnego narożnika rysunku, przebiega poziomo i po drugiej stronie kadru przechodzi zakrętem o kącie 90 stopni w drogę o przebiegu pionowym. Pobocza drogi zaznaczone kolorem jasnożółtym, pozostałe obszary zielonym. W początkowej części poziomego odcinka drogi w jej górnej krawędzi (a więc po prawej stronie patrząc z perspektywy samochodu wjeżdżającego zza prawej krawędzi ilustracji) znajduje się znak z ograniczeniem prędkości do czterdziestu kilometrów na godzinę. Na zielonych fragmentach ilustracji po lewej stronie kadru widoczne są zielone koła o poszarpanych krawędziach symbolizujące drzewa. Takie same koło znajduje się też po prawej stronie pionowego odcinka drogi w górnej części ilustracji. W drzewo wbity jest jasnoszary samochód osobowy stojący ukosem do kierunku jazdy, częściowo na jezdni a częściowo na poboczu. Za samochodem ślady hamowania, przednia część maski pofalowana, wokół rozrzucone odłamki auta i gałęzi. Za roztrzaskanym pojazdem na pasie ruchu stoi drugi, czerwony samochód osobowy. Samochód stoi na jezdni zaraz za zakrętem, jest skierowany maską w stronę rozbitego jasnego samochodu i ma włączone światła awaryjne. Trójkąt ostrzegawczy po stronie stojących pojazdów ustawiony jest przed zakrętem. Drugi trójkąt po przeciwległej stronie drogi stoi przed rozbitym białym samochodem.

R8mm6EmlepeZN1

Galeria składa się z czterech rysunków ilustrujących sposób oznaczania miejsca wypadku. Rysunek numer cztery przedstawia oznakowanie miejsca wypadku mającego miejsce za wzniesieniem. W odróżnieniu od poprzednich ilustracji ta przedstawia miejsce zdarzenia w rzucie perspektywicznym od strony nadjeżdżającego trzeciego, hipotetycznego pojazdu. Na pierwszym planie droga kończąca się wzniesieniem, po obu stronach ilustracji jasnożółte pobocze i zielona trawa, słupki drogowe i po jednym drzewie z każdej strony drogi. Tuż przed szczytem wzniesienia na pasie ruchu z prawej strony stoi pomarańczowy trójkąt, za wzniesieniem widoczne dachy dwóch pojazdów i czerwonawa owalna łuna światła.

Jeżeli poruszasz się pieszo i natrafiłeś na wypadek:

• gdy masz taką możliwość, włóż kamizelkę odblaskową;

• rozejrzyj się dookoła i jeżeli widzisz inną osobę, poproś ją o wezwanie służb ratunkowych;

• zabezpiecz miejsce wypadku tak, by nikt inny nie uległ wypadkowi – ostrzegaj innych kierowców o niebezpieczeństwie.

R1WmSYRMHBfnz1

Dwa zdjęcia: dwa zdjęcia ułożone poziomo. Noc. Pierwsze zdjęcie po lewej stronie. Na jezdni leży nieprzytomna osoba. Leżąca osoba ubrana na czarno bez odblaskowych dodatków. Za leżącą osobą zaparkowany samochód z włączonymi reflektorami. Reflektory skierowane na leżącą osobę. Kierowca bez kamizelki odblaskowej jest prawie niewidoczny na jezdni.

R14wiX0a35gh71

Dwa zdjęcia: dwa zdjęcia ułożone poziomo. Noc. Drugie zdjęcie po prawej. Na jezdni leży nieprzytomna osoba. Leżąca osoba ubrana na czarno bez odblaskowych dodatków. Za leżącą osobą zaparkowany samochód z włączonymi reflektorami. Reflektory skierowane na leżącą osobę. Kierowca w żółtej kamizelce odblaskowej wyróżnia się na ciemnym zdjęciu. Białe pasy na kamizelce ostrzegają innych kierowców.

Zapamiętaj!

Od 31 sierpnia 2014 r. każdy pieszy, który porusza się po zmierzchu drogą poza obszarem zabudowanym, musi mieć odblask (np. taki jak na fotografiach poniżej) umieszczony w sposób widoczny dla kierujących. Za brak elementu odblaskowego grozi mandat w wysokości 20‑500 zł. Pieszy może poruszać się po zmierzchu poza obszarem zabudowanym bez elementów odblaskowych, jeżeli znajduje się na drodze przeznaczonej wyłącznie dla pieszych lub na chodniku.

R9NOHVTnPcAS11

Galeria zawierająca zdjęcia przyborów odblaskowych poprawiających widoczność człowieka na drodze. Zdjęcie numer dwa przedstawia naklejki i opaski odblaskowe. Okrągłe naklejki przedstawiają uśmiechnięte buźki. Elastyczne opaski przeznaczone do zakładania na nadgarstki ułożone w rulony. Dominujące kolory akcesoriów to żółć i zieleń.

Ry5QqzXVrgJ911

Galeria zawierająca zdjęcia przyborów odblaskowych poprawiających widoczność człowieka na drodze. Zdjęcie numer trzy przedstawia elastyczne odblaskowe zielone opaski do założenia wokół nadgarstków. Szerokość opaski to około 2 centymetry. Na zdjęciu opaski znajdują się zarówno w postaci zwiniętej jak i rozwiniętej.

Pamiętaj, że na miejscu wypadku najważniejsze jest twoje własne bezpieczeństwo, a prawidłowe zgłoszenie wypadku służbom ratowniczym skróci czas dojazdu karetki i zwiększy szanse ofiar na przeżycie. Wzywając służby ratunkowe, dokładnie określ miejsce zdarzenia.

2. Pierwsza pomoc osobom poszkodowanym

Jeżeli jest bezpiecznie, możesz podejść do poszkodowanego, pamiętaj jednak cały czas o niebezpieczeństwach, które mogą pojawić się w czasie udzielania pomocy. Jeżeli masz rękawiczki ochronne, załóż je.

• Jeżeli ofiara wypadku jest przytomna, zostaw ją w zastanej pozycji i jeżeli nikt wcześniej tego nie zrobił, wezwij służby ratunkowe. Nie zostawiaj poszkodowanego samego – rozmawiaj z nim. Dowiedz się, co się stało, co go boli, na co choruje, itp. Czekaj na przyjazd służb ratunkowych.

• Jeżeli ofiara wypadku jest nieprzytomna, spróbuj sprawdzić, czy oddycha. Pamiętaj, że przy potraceniach, wypadkach bardzo często dochodzi do urazów kręgosłupa, dlatego jeżeli nie musisz, nie ruszaj osoby poszkodowanej (zostaw ją w zastanej pozycji).

• Gdy poszkodowany nie oddycha – niezwłocznie rozpocznij resuscytację.

Polecenie 2

Wyobraź sobie, że jesteś świadkiem sytuacji, w której doszło do potrącenia pieszego (jak na poniższym zdjęciu). Jakie czynności poweźmiesz?

R8JHrV0ji5jXT1

Zdjęcie przedstawia sytuację po wypadku w którym samochód potrącił pieszego. Zdjęcie wykonano z niewielkiej wysokości nad poziomem jezdni. Po prawej stronie kadru znajduje się stojący na jezdni czarny samochód osobowy na tle bliżej nieokreślonych budynków. Przed samochodem, na asfalcie leży poszkodowana osoba, nastoletnia dziewczyna. Leży na boku, przodem do obserwatora zdjęcia. lewa noga wsparta na jezdni zgięta w kolanie, prawa wyprostowana, uniesiona ze stopą wspartą na jezdni. Obok leży zrzucony przez impet uderzenia but. Twarz nastolatki skierowana w górę, głowa wsparta na ramieniu. Za plecami nastolatki kierowca samochodu, młoda kobieta z narzuconą na ubranie kamizelką odblaskową. Klęczy na jezdni i pochyla się nad twarzą poszkodowanej.

3. Przenoszenie i ewakuacja poszkodowanych

Należy pamiętać, że każda próba przenoszenia, wyciągania, czy wynoszenia poszkodowanych zawsze wiąże się z ryzykiem pogłębienia jego urazów i pogorszenia stanu ogólnego, jednakże zdarzają się sytuacje, w których takie działanie jest koniecznością. Poszkodowanych przemieszczamy tylko w momencie, gdy miejsce zdarzenia:

• zagraża bezpieczeństwu;

• uniemożliwia udzielenie pierwszej pomocy;

• nie może być prawidłowo zabezpieczone.

Polecenie 3

Zastanów się, czy zaprezentowana sytuacja spełnia powyższe warunki. Czy w takim wypadku należy przemieścić poszkodowanych?

Ruz3o9tPhmXXH1

Dzień. Dwupasmowa jezdnia. Wzdłuż lewego pasa jezdni samochody ciężarowe stojące jeden za drugim. Po prawej duża biała ciężarówka. Bok naczepy całkowicie rozerwany. Wewnątrz naczepy zniszczone przedmioty. Na jezdni klika porozrzucanych rzeczy. W głębi zdjęcia, za ciężarówki, dwie duże ciężarówki również uszkodzone. Na prawym pasie jezdni, samochód osobowy. Przód samochodu skierowany w stronę ciężarówek w głębi zdjęcia. Maska samochodu otwarta. Przód samochodu pali się. Po prawej stronie, betonowy mur wzdłuż krawędzi jezdni. Na murze notes.

Przy przenoszeniu poszkodowanego w bezpieczne miejsce ważny jest wybór sposobu, jakim tego dokonamy. Najlepiej jest wykonywać te czynności w kilka osób. Jedną z nich wyznaczyć, by kierowała akcją (wskazywała, w jakie miejsca przetransportować poszkodowanych, biorąc pod uwagę ich stan i obrażenia) oraz gdy sytuacja tego wymaga, zabezpieczyć kręgosłup ofiary zdarzenia, możliwie jak najmniej zmieniając jej pozycję. Wybór odpowiedniego sposobu przenoszenia rannych zależy m.in. od stanu poszkodowanego, jego wieku, wagi, lokalizacji obrażeń, stanu przytomności czy liczby ratowników.

RQoOWPi1oCKti1

Galeria składa się z dziesięciu plansz przedstawiających sposoby przenoszenia poszkodowanego poza strefę zagrożenia. Na ilustracji numer jeden ratownik ubrany w pomarańczowo czarne spodnie z paskami odblaskowymi poniżej kolan wyprowadza utykającą kobietę. Ratownik stoi po lewej stronie poszkodowanej, podtrzymując ją prawą ręką w pasie. Kobieta utykająca na lewą nogę ma przerzuconą lewą rękę przez ramiona i szyję ratownika. Ratownik lewą ręką trzyma poszkodowaną za nadgarstek uniemożliwiając zsunięcie się.

RrucrPt9nJMMN1

Galeria składa się z dziesięciu plansz przedstawiających sposoby przenoszenia poszkodowanego poza strefę zagrożenia. Na ilustracji numer dwa ratownik ubrany w pomarańczowo czarne spodnie z paskami odblaskowymi poniżej kolan niesie poszkodowaną kobietę na rękach. Kobieta obejmuje rękami szyję ratownika, jest to tak zwany sposób matczyny.

RfQwV1qBxcRHI1

Galeria składa się z dziesięciu plansz przedstawiających sposoby przenoszenia poszkodowanego poza strefę zagrożenia. Na ilustracji numer trzy ratownik ubrany w pomarańczowo czarne spodnie z paskami odblaskowymi poniżej kolan niesie poszkodowaną kobietę na plecach. Kobieta siedzi okrakiem, trzymając ratownika rękami za ramiona i klatkę piersiową. Ratownik podtrzymuje ją za uda. Jest to sposób na barana.

Rf4PRLXTw7U591

Galeria składa się z dziesięciu plansz przedstawiających sposoby przenoszenia poszkodowanego poza strefę zagrożenia. Na ilustracji numer cztery ratownik ubrany w pomarańczowo czarne spodnie z paskami odblaskowymi poniżej kolan niesie poszkodowaną nieprzytomną kobietę. Kobieta jest przewieszona na ramionach wokół szyi ratownika, jej głowa zwisa swobodnie w dół. Ratownik przytrzymuje kobietę za nogi i prawą rękę. Jest to sposób strażacki.

RwbOpTuCfS2Rb1

Galeria składa się z dziesięciu plansz przedstawiających sposoby przenoszenia poszkodowanego poza strefę zagrożenia. Na ilustracji numer pięć ratownik ubrany w pomarańczowo czarne spodnie z paskami odblaskowymi poniżej kolan ciągnie poszkodowaną kobietę ułożoną na niebieskiej tkaninie. Kobieta leży na plecach, ręce ma złożone na klatce piersiowej.

RwztBPCB0hZuC1

Galeria składa się z dziesięciu plansz przedstawiających sposoby przenoszenia poszkodowanego poza strefę zagrożenia. Na ilustracji numer sześć ratownik ubrany w pomarańczowo czarne spodnie z paskami odblaskowymi poniżej kolan wraz z drugim mężczyzną układają tak zwane krzesełko, czyli pochyleni twarzami do siebie trzymają się za ręce w taki sposób, aby utykająca poszkodowana, oparta o plecy jednego z nich mogła usiąść pomiędzy nimi i zostać w ten sposób wyniesiona.

R1Xo85ydXgTS51

Galeria składa się z dziesięciu plansz przedstawiających sposoby przenoszenia poszkodowanego poza strefę zagrożenia. Na ilustracji numer siedem ratownik ubrany w pomarańczowo czarne spodnie z paskami odblaskowymi poniżej kolan wraz z drugim mężczyzną stoją twarzami do siebie i układają tak zwaną ławeczkę, splatając ręce w kwadrat i trzymając się za nadgarstki. Poszkodowana stojąc tyłem do obserwatora, oparta rękami o ramiona ratowników pozostających w półprzysiadzie siada na ławeczce.

Ro7jdRwrT9Uyw1

Galeria składa się z dziesięciu plansz przedstawiających sposoby przenoszenia poszkodowanego poza strefę zagrożenia. Na ilustracji numer osiem ratownik ubrany w pomarańczowo czarne spodnie z paskami odblaskowymi poniżej kolan wraz z drugim mężczyzną stoją twarzami do siebie unosząc składane krzesełko turystyczne, na którym przodem do obserwatora siedzi poszkodowana kobieta. Ratownicy trzymają za przednią i tylną część krzesełka, a poszkodowana dodatkowo asekuruje się opierając ręce na ich ramionach.

R7UXEXYFEFP0n1

Galeria składa się z dziesięciu plansz przedstawiających sposoby przenoszenia poszkodowanego poza strefę zagrożenia. Na ilustracji numer dziewięć ratownik ubrany w pomarańczowo czarne spodnie z paskami odblaskowymi poniżej kolan wraz z dwoma innymi mężczyznami niosą poszkodowaną w taki sposób, że ratownik przytrzymuje barki i głowę kobiety, jeden z mężczyzn jej tułów, a trzeci nogi. Cała trójka stoi w jednym rzędzie, zwróceni w tę samą stronę.

RVQHMOUJnfXaU1

Galeria składa się z dziesięciu plansz przedstawiających sposoby przenoszenia poszkodowanego poza strefę zagrożenia. Na ilustracji numer dziesięć prezentowane są dwa zdjęcia z układania poszkodowanej na desce ortopedycznej. Ratownik ubrany w pomarańczowe spodnie z odblaskowymi pasami wokół kolan oraz trzech innych mężczyzn przygotowują do transportu nieprzytomną kobietę. Na zdjęciu po lewej stronie ratownik przytrzymuje deskę do wsunięcia ją pod plecy poszkodowanej, a trzech mężczyzn przytrzymuje jej ciało na prawym boku. Na zdjęciu po prawej stronie poszkodowana leży na desce unieruchomiona pasami, w kołnierzu ortopedycznym i z rękami skrzyżowanymi na brzuchu. Ratownicy trzymają uchwyty deski po dwóch z każdej strony i przygotowują się do wstania z miejsca.

Transportu poszkodowanych na noszach powinny dokonywać specjalistyczne służby, jednak gdy jesteśmy do tego zmuszeni, a nie dysponujemy sprzętem, można wykonać prowizoryczne nosze z dostępnych materiałów (np. fragmentów drzew owiniętych kocem, ubraniami etc.).

RcHnKnp1rSp5S1

Ilustracja przedstawia trzy przykłady prowizorycznych noszy. Każde nosze zbudowane są na bazie dwóch długich kijów stanowiących stelaż. Połączenie drewnianych kijów jest różnorodne. W pierwszym przypadku kije połączone są szerokim pasem owiniętym wokół kijów tworząc ukośną drabinkę. W drugim przypadku za element nośny służy duża męska koszula naciągnięta na kije przeciągnięte przez rękawy koszuli. W trzecim przypadku wokół kijów owinięty i naciągnięty jest gruby koc.

4. Wyciąganie poszkodowanego z samochodu

U poszkodowanych w wyniku wypadku drogowego należy zawsze podejrzewać uraz kręgosłupa, dlatego najlepiej jeżeli ofiara wypadku zostanie wyciągnięta z samochodu przez profesjonalnie do tego przygotowane służby ratownicze. Dysponują one odpowiednim sprzętem i na pewno zrobią to lepiej od nas.

W wypadkach komunikacyjnych uszkodzenie kręgosłupa to jeden z najpoważniejszych urazów

R1XNG7mgYNr9A1

Galeria trzech zdjęć przedstawiających sprzęt ratowniczy służący do zabezpieczania ofiar wypadków na czas transportu. Zdjęcie numer jeden przedstawia deskę ortopedyczną pełniącą rolę noszy. Wykonana z żółtego tworzywa, krawędzie wyprofilowane z otworami do uchwycenia i przenoszenia przez ratowników. Poziomo i ukośnie umocowane pasy bezpieczeństwa pozwalające na całkowite unieruchomienie poszkodowanego..

R15q4SDrAppMb1

Galeria trzech zdjęć przedstawiających sprzęt ratowniczy służący do zabezpieczania ofiar wypadków na czas transportu. Zdjęcie numer dwa przedstawia kołnierz ortopedyczny. Plastikowa obudowa kołnierza wyściełana jest gąbką od strony przylegającej do poszkodowanego. Z przodu dodatkowa ruchoma część przytrzymująca głowę, poniżej kości szczęki. Po zapięciu kołnierz zapewnia unieruchomienie głowy i szyi poszkodowanego.

RPjhZSecuayFP1

Galeria trzech zdjęć przedstawiających sprzęt ratowniczy służący do zabezpieczania ofiar wypadków na czas transportu. Zdjęcie numer trzy przedstawia kamizelkę KED. Kamizelka zielona, przypominająca kształtem szeroki pionowy pas z wyraźnymi skrzydełkami bocznymi, mniejszymi u góry służącymi do obejmowania głowy i większymi u dołu służącymi do unieruchamiania korpusu. W górnej części zaopatrzona jest we wzmocnienia dopasowane do wymagań kołnierza ortopedycznego i w cienkie paski, a w dolnej części w szerokie pasy z klamrami. Pasy tworzą półkole i mają różne kolory: czerwony piersiowy górny, żółty piersiowy środkowy, zielony piersiowy dolny, czarne pasy biodrowe. Kamizelka zapewnia unieruchomienie głowy, szyi oraz kręgosłupa osoby poszkodowanej.

W przypadku, gdy pozostawienie ofiary wypadku w samochodzie groziłoby utratą życia lub gdy poszkodowany nie oddycha, należy niezwłocznie wyciągnąć go z samochodu. Można to zrobić w miarę bezpiecznie, stosując chwyt Rauteka. Uwaga! Wyciągając taką osobę, trzeba szczególnie uważać na kręgosłup.

R1anl5W5b5g3s1

Nagranie prezentuje metodę wydobywania poszkodowanego z samochodu za pomocą chwytu Rauteka. Rozpoczyna ujęcie z wnętrza samochodu od strony pustego fotela pasażera. W samochodzie siedzi poszkodowana kobieta, głowa oparta o zagłówek fotela, oczy zamknięte. Podchodzi ratownik, następują zbliżenia odpinanego pasa bezpieczeństwa i wysunięcie stopy spod pedała sprzęgła. Ratownik wsuwa prawą rękę pomiędzy fotel a plecy poszkodowanego i wkłada swoją dłoń pod pachę prawej ręki kobiety. Lewą ręką układa głowę poszkodowanego pomiędzy swoją głowę a bark i lekko ciągnie poszkodowanego w swoją stronę. Następnie tą samą ręką unosi lewą dłoń kobiety i przesuwa ją tak, aby prawą ręką, czyli tą znajdującą się pod pachą poszkodowanej chwycić za nadgarstek podanej lewej ręki. W takiej pozycji mężczyzna wyciąga poszkodowaną z samochodu. Film kończy biała plansza z napisem: Pamiętaj, że wyciągamy z samochodu tylko osoby, którym grozi jakieś niebezpieczeństwo lub które nie oddychają.

Nagranie prezentuje metodę wydobywania poszkodowanego z samochodu za pomocą chwytu Rauteka. Rozpoczyna ujęcie z wnętrza samochodu od strony pustego fotela pasażera. W samochodzie siedzi poszkodowana kobieta, głowa oparta o zagłówek fotela, oczy zamknięte. Podchodzi ratownik, następują zbliżenia odpinanego pasa bezpieczeństwa i wysunięcie stopy spod pedała sprzęgła. Ratownik wsuwa prawą rękę pomiędzy fotel a plecy poszkodowanego i wkłada swoją dłoń pod pachę prawej ręki kobiety. Lewą ręką układa głowę poszkodowanego pomiędzy swoją głowę a bark i lekko ciągnie poszkodowanego w swoją stronę. Następnie tą samą ręką unosi lewą dłoń kobiety i przesuwa ją tak, aby prawą ręką, czyli tą znajdującą się pod pachą poszkodowanej chwycić za nadgarstek podanej lewej ręki. W takiej pozycji mężczyzna wyciąga poszkodowaną z samochodu. Film kończy biała plansza z napisem: Pamiętaj, że wyciągamy z samochodu tylko osoby, którym grozi jakieś niebezpieczeństwo lub które nie oddychają.

Film dostępny na portalu epodreczniki.pl

Nagranie prezentuje metodę wydobywania poszkodowanego z samochodu za pomocą chwytu Rauteka. Rozpoczyna ujęcie z wnętrza samochodu od strony pustego fotela pasażera. W samochodzie siedzi poszkodowana kobieta, głowa oparta o zagłówek fotela, oczy zamknięte. Podchodzi ratownik, następują zbliżenia odpinanego pasa bezpieczeństwa i wysunięcie stopy spod pedała sprzęgła. Ratownik wsuwa prawą rękę pomiędzy fotel a plecy poszkodowanego i wkłada swoją dłoń pod pachę prawej ręki kobiety. Lewą ręką układa głowę poszkodowanego pomiędzy swoją głowę a bark i lekko ciągnie poszkodowanego w swoją stronę. Następnie tą samą ręką unosi lewą dłoń kobiety i przesuwa ją tak, aby prawą ręką, czyli tą znajdującą się pod pachą poszkodowanej chwycić za nadgarstek podanej lewej ręki. W takiej pozycji mężczyzna wyciąga poszkodowaną z samochodu. Film kończy biała plansza z napisem: Pamiętaj, że wyciągamy z samochodu tylko osoby, którym grozi jakieś niebezpieczeństwo lub które nie oddychają.

Zastosowanie chwytu Rauteka wymaga dość dużej siły fizycznej. Jeżeli nie zdołasz zastosować tego chwytu, to właściwy może być każdy inny sposób wydobycia osoby poszkodowanej z samochodu. Jeżeli jest zimno, pamiętaj aby zadbać o komfort cieplny osoby poszkodowanej.

Podsumowanie

• Najczęstsze przyczyny wypadków to niedostosowanie prędkości do warunków ruchu i nieprzestrzeganie pierwszeństwa przejazdu.

• Jeżeli jesteś świadkiem wypadku, pamiętaj, że na miejscu zdarzenia najważniejsze jest zabezpieczenie miejsca wypadku, aby nikt więcej nie został poszkodowany. Dlatego w pierwszej kolejności należy włączyć światła awaryjne, ustawić trójkąt ostrzegawczy lub machając rękoma, ostrzegać innych kierowców, że coś się dzieje na drodze.

• Gdy na miejscu zdarzenia są świadkowie, poproś ich o pomoc. Niech rozstawią trójkąt ostrzegawczy lub machając rękoma ostrzegają innych kierowców o niebezpieczeństwie. Mogą również wezwać służby ratunkowe, pomóc przy ewakuacji poszkodowanych z miejsca wypadku lub, jeżeli będzie taka potrzeba, prowadzić resuscytację. Im więcej osób zaangażujesz, tym lepiej.

• Każda próba przenoszenia, wyciągania czy wynoszenia poszkodowanych zawsze wiąże się z ryzykiem pogłębienia jego urazów i pogorszenia stanu ogólnego, dlatego nigdy nie przenoś poszkodowanego, gdy nie ma takiej potrzeby!

• Wybór odpowiedniego sposobu przenoszenia rannych zależy m.in. od stanu poszkodowanego, jego wieku, wagi, lokalizacji obrażeń, stanu przytomności czy liczby ratowników.

• U ofiar wypadków należy zawsze podejrzewać uraz kręgosłupa, dlatego co do zasady, poszkodowanych nie wyciągamy z samochodu – robią to służby ratownicze po dotarciu na miejsce zdarzenia. Wyjątek stanowi sytuacja, gdy ranny nie oddycha lub pozostawienie go w aucie zagrażałoby jego życiu.

• Wyciągając ofiarę wypadku z samochodu, trzeba szczególnie uważać na kręgosłup, dlatego najlepiej zastosować w tym celu chwyt Rauteka.

• Obowiązkowym wyposażeniem każdego auta jest gaśnica i trójkąt ostrzegawczy. Apteczka i kamizelka odblaskowa nie są obowiązkowe, ale warto je zawsze mieć w samochodzie.

• Wzywając pomoc, pamiętaj o numerach alarmowychiflsGFFQsb_1443525918613_0numerach alarmowych.

iflsGFFQsb_1443525918613_0

R48sVWEvdwa6W1

Ogólnopolskie numery alarmowe

Zadania