Ilustracja interaktywna przedstawiająca biegnącego konia. Zwierzę ustawione jest lewym bokiem. Umaszczenie gniade. Grzywa długa, bujna i ciemna. Ogon gęsty i w ciemnym kolorze. Koń na pęcinach posiada długą, białą okrywę włosową, która przykrywa w całości kopyta.
Na ilustracji znajduje się dziewięć punktów interaktywnych, po kliknięciu których pojawia się ramka z tekstem oraz nagraniami (plikami dźwiękowymi) tożsamymi z zamieszczoną treścią. Treść punktów dotyczy znaków szczególnych związanych z odmianami koni.
Punkt pierwszy. Przedstawiono trzy znaki szczególne związane z odmianami koni, występujące w przypadku głowy zwierzęcia. Pierwszy przypadek to brak oka, uszkodzone lub ucięte ucho, braki w uzębieniu stałym, blizny pourazowe. Drugi przypadek to ludzkie oko. Oko charakteryzuje się małą ciemną tęczówką. Biała twardówka jest dobrze widoczna. Oko ludzkie jest często spotykane u koni o umaszczeniu tarantowatym, zdarza się również u koni srokatych. Trzeci przypadek to rybie oko. Tęczówka jest niebieska. Zazwyczaj towarzyszy jej latarnia albo szeroka łysina.
Punkt drugi. Przedstawiono jeden znak szczególny związany z odmianami koni, występujący w przypadku grzywy zwierzęcia. Są to białe włosy w grzywie.
Punkt trzeci. Przedstawiono jeden znak szczególny związany z odmianami koni, występujący w przypadku sierści zwierzęcia. Są to odmiany obrysowane. Wokół odmiany widoczna jest charakterystyczna linia, która powstaje na skutek zachodzenia białej sierści na fragment ciemnej skóry.
Punkt czwarty. Przedstawiono jeden znak szczególny związany z odmianami koni, występujący w przypadku szyi zwierzęcia. Jest to pchnięcie lancą. To widoczne małe zagłębienie w mięśniach, które zazwyczaj umiejscowione jest na szyi, piersi lub zadzie.
Punkt piaty. Przedstawiono trzy znaki szczególne związane z odmianami koni, występujące w przypadku sierści zwierzęcia. Pierwszy przypadek to siwizny. Występują one na innych częściach ciała niż głowa. Są to kępki białych włosów wmieszanych w ciemną sierść. Drugi przypadek to siwizna. Są to pojedyncze siwe włosy występujące na całym ciele na tle maści zasadniczej. Trzeci przypadek to mroziaty. W grzywie, ogonie oraz u jego nasady występują licznie białe włosy. Są też wmieszane w sierść na bardziej wystających częściach ciała, na przykład na łopatkach, żebrach, guzach biodrowych i głowie.
Punkt szósty. Przedstawiono jeden znak szczególny związany z odmianami koni, występujący w przypadku sierści zwierzęcia. Są białe kropki. Są to niewielkie białe plamki (kropki) na tle maści zasadniczej, występujące nieregularnie na różnych partiach ciała. Przeważnie wraz z wiekiem konia nie ulegają zmianie. Zdarza się jednak, że pojawiają się nowe lub kropki zanikają.
Punkt siódmy. Przedstawiono jeden znak szczególny związany z odmianami koni, występujący w przypadku sierści zwierzęcia. Jest to biała plama lub plamka. Powstaje na skutek odparzenia i jest wyraźnie widoczna.
Punkt ósmy. Przedstawiono jeden znak szczególny związany z odmianami koni, występujący w przypadku ogona zwierzęcia. Jest to indiański ogon. W ogonie i u jego nasady widoczne są liczne białe włosy. Niekiedy biała sierść pojawia się także na zadzie, słabiźnie i brzuchu w postaci siwizny lub białych plamek.
Punkt dziewiąty. Przedstawiono dwa znaki szczególne związane z odmianami koni, występujące w przypadku kopyta zwierzęcia. Pierwszy przypadek to kopyto pręgowane. Charakteryzuje się ukośnymi pręgami rogu pigmentowanego i niepigmentowanego, które schodzą od koronki. Występują też kopyta, których część jest pigmentowana, a część niepigmentowana. Drugi przypadek to kopyto białe. Nie zawiera ono pigmentu. Występuje u koni siwych.

Ilustracja interaktywna przedstawiająca stojącego konia. Zwierzę ustawione jest lewym bokiem. Umaszczenie gniade. Grzywa oraz ogon długie, w odcieniu zbliżonym do sierści. Pęciny, w przypadku tylnych kończyn zwierzęcia, mają biały kolor.
Na ilustracji znajdują się cztery punkty interaktywne, po kliknięciu których pojawia się ramka z tekstem oraz nagraniami (plikami dźwiękowymi) tożsamymi z zamieszczoną treścią. Treść punktów dotyczy pręgowania.
Punkt pierwszy. Dotyczy pręgi na szyi, kłębie, łopatce. Są to poprzeczne pręgi biegnące od pręgi grzbietowej. Słabe pręgi poprzeczne mogą pojawiać się też na grzbiecie i lędźwiach.
Punkt drugi. Dotyczy pręgi grzbietowej. Biegnie od potylicy do ogona. Niekiedy miejscowo może zanikać i często schodzi na ogon.
Punkt trzeci. Dotyczy pręgi na kończynach. Są to poziome lub ukośne pręgi na stawach nadgarstkowych, skokowych i nadpęciach.
Punkt czwarty. Dotyczy pręgowania smużkowego. Są to wąskie, gęsto ułożone prążki biegnące od pręgi grzbietowej w kierunku podbrzusza. Poza tym mogą występować na innych częściach ciała, na przykład gwiaździste prążki na czole, pręga wzdłuż mostka i brzucha, jednak nie są one brane pod uwagę przy opisie identyfikacyjnym.

Ilustracja interaktywna przedstawiająca stojącego konia. Zwierzę ustawione jest lewym bokiem. Koń ma siwe umaszczenie w hreczkę, czyli drobne plamki koloru umaszczenia bazowego. Grzywa oraz ogon długie, w jasnym odcieniu.
Na ilustracji znajduje się sześć punktów interaktywnych, po kliknięciu których pojawia się ramka z tekstem oraz nagraniami (plikami dźwiękowymi) tożsamymi z zamieszczoną treścią. Treść punktów dotyczy ciemnych plam i plamek.
Punkt pierwszy. Dotyczy piętna Mahometa. Jest to plama o kolorze zdecydowanie ciemniejszym niż odcień umaszczenia zasadniczego. Jej średnica wynosi kilkanaście lub więcej centymetrów. Ma wyraźnie zarysowane krawędzie.
Punkt drugi. Dotyczy plamek gronostajowych. Występują one na kończynach. Są to plamki maści zasadniczej na białych odmianach.
Punkt trzeci. Dotyczy krwawej odmiany. Występuje u koni siwych. Jest to duża ciemna plama powstała jak gdyby z rozrastającej się hreczki.
Punkt czwarty. Dotyczy plamki atramentu. Są to plamki w kolorze umaszczenia zasadniczego widoczne na białych częściach ciała u koni maści srokatotobiano.
Punkt piąty. Dotyczy łapy niedźwiedzia. Występują one na białych częściach ciała u koni maści srokatotobiano. Są to plamy w kolorze maści zasadniczej. Mają kilkanaście centymetrów długości i postrzępione krawędzie.
Punkt szósty. Dotyczy bend or. Występują one głównie u koni kasztanowatych i gniadych. Są to nieregularne ciemne plamki wielkości monety. Ich nazwa wywodzi się od ogiera Bend Or, u którego po raz pierwszy je zaobserwowano.