Przypomnijmy, że wykres funkcji, której argumentami i wartościami są liczby rzeczywiste, to zbiór tych punktów płaszczyzny, których pierwsza współrzędna jest argumentem funkcji, a druga współrzędna – wartością funkcji dla tego argumentu.
Przykład 1
Z przedstawionego wykresu funkcji odczytaj jej wartości kolejno dla argumentów: , , , , , , . Określ liczbę miejsc zerowych funkcji.
R3klfvdoYAfHr1
Dla argumentu
wartość funkcji jest równa , co zapiszemy ,
wartość tej funkcji jest równa , czyli .
Następnie , , , oraz . Funkcja ma dwa miejsca zerowe.
Ważne!
Przypomnijmy, że nie należy mylić miejsca zerowego z punktem wspólnym wykresu funkcji i osi . W Przykładzie są dwa takie punkty oraz . Miejsca zerowe to pierwsze współrzędne tych punktów, czyli oraz . Są to argumenty, dla których funkcja przyjmuje wartość .
Przykład 2
Na rysunku przedstawiony jest fragment wykresu pewnej funkcji , której dziedziną jest zbiór wszystkich liczb rzeczywistych.
Rw85NAen6ba711
Na podstawie tego fragmentu wykresu funkcji możemy wskazać pięć miejsc zerowych:
, , , , .
W rzeczywistości funkcja ta jest określona dla każdej liczby rzeczywistej. Miejscem zerowym tej funkcji jest każda całkowita wielokrotność liczby , a więc każda liczba postaci , gdzie jest liczbą całkowitą. Funkcją tą jest sinus. Jest to jedna z funkcji trygonometrycznych.
R1JaRtFj1Hu1s1
Ważne!
Nie narysujemy w całości wykresu funkcji, której dziedziną jest zbiór nieograniczony. Z wykresu takiej funkcji nie odczytamy poprawnie wszystkich jej własności.
Przykład 3
RLPkCiOfHyy6z1
Aby odczytać z wykresu funkcji, jaką wartość przyjmuje ona dla danego argumentu , wystarczy dorysować prostą równoległą do osi , na której leżą wszystkie punkty, których pierwsza współrzędna jest równa (taką prostą opisujemy równaniem ). Otrzymamy wtedy dokładnie jeden punkt przecięcia tej prostej z wykresem funkcji. Druga współrzędna tego punktu jest szukaną wartością.
R1JFqn7JLKdhT1
Aby odczytać z wykresu, czy i dla jakich argumentów funkcja przyjmuje wartość , wystarczy dorysować prostą równoległą do osi , na której leżą wszystkie punkty, których druga współrzędna jest równa (taką prostą opisujemy równaniem ).
Jeżeli taka dorysowana prosta ma punkt wspólny z wykresem danej funkcji, to odczytując pierwszą współrzędną każdego z takich punktów wspólnych, wyznaczymy argumenty, dla których funkcja przyjmuje zadaną wartość.