Każdego dnia komunikujemy się z naszym otoczeniem. Przekazujemy i pozyskujemy informacje. Czytamy, opowiadamy, słuchamy... Ze wszystkich stron otaczają nas słowa. Dzięki nim bogacimy naszą wiedzę o świecie, uczymy się. Są też słowa, które służą do wyrażania opinii, oceniania, chwalenia albo krytykowania. Mogą sprawiać wielką radość, ale i przysparzać zmartwień. Słowa to potężne narzędzie.
Słowa mają wielką moc. Spośród przedstawionych cytatów wybierz, według ciebie, najciekawszy i zapisz go poniżej lub w zeszycie.
„Dobre słowa są plastrem miodu, słodyczą dla gardła, lekiem dla ciała”.
Pismo Święte, Księga Przysłów 16, 24
„Złe słowo zastąpić umie bombę atomową”.
Jan Sztaudynger
„Słowa to tylko rzędy liter, a jednak wypowiedziane z sensem potrafią koić lub ranić, niczym sztylety”.
Autor anonimowy
„Słowa potrafią uderzać mocniej niż czyjaś pięść”.
Autor anonimowy
Wyjaśnij, jak rozumiesz wybrany przez siebie cytat. Dlaczego właśnie on zwrócił twoją uwagę?
Wyjaśnij, w jakich sytuacjach słowa:
ranią niczym sztylet, uderzają mocniej niż pięść,
są dobre, są plastrem miodu, są lekiem dla ciała.
Podaj przykłady takich sytuacji. Zapisz je poniżej lub w zeszycie.
Jak rozumiesz poniższe frazeologizmy? Wyjaśnij ich znaczenie własnymi słowami i zapisz poniżej lub w zeszycie.
„ważyć słowa”;
„od słowa do słowa”;
„święte słowa”;
„brać słowa do serca”;
„łapać kogoś za słowa”;
„liczyć się ze słowami”.
Posłuchaj utworu Marii Terlikowskiej pt. „Ziółko” lub go przeczytaj. Jak jego bohaterka jest nazywana przez klasę?
ZiółkoWszyscy mówią o mnie: Ziółko.
Ziółko, Ziółko – słyszę w kółko.
Cała klasa mnie przezywa:
Ziółko, Oset i Pokrzywa.
Pytam: – Za co i dlaczego?
Czy zrobiłam coś kolegom?
Czy ja kiedy z kimś zadzieram?
Nie! Ja tylko jestem szczera!
Mówię zawsze to, co myślę,
szczerą prawdę, jak najściślej.
No, na przykład do Iwony,
że fatalnie jej w zielonym.
Kto zielony sweter bierze
przy okropnej, żółtej cerze?!
Albo mówię raz do Bronka,
że ma piegi i się jąka.
A do Hanki i do Jurka,
że są rudzi jak wiewiórka.
A do Reni, że sepleni…
I co? Wszyscy obrażeni!
Za co? Że ja bez obłudy
do rudego mówię: rudy?
I że powiem do kolegi,
że ma piegi, gdy ma piegi?!
Mogę przysiąc nawet mamie,
że to prawda, że nie kłamię.
Widać prawda w oczy kole,
więc za prawdę cierpię w szkole!
Wyjaśnij, na czym polegała szczerość dziewczynki. Przytocz cytaty.
Czy, słysząc takie opinie i komentarze Ziółka, jej koledzy i koleżanki mogli poczuć się urażeni? Wyjaśnij, dlaczego.
Czy nadane dziewczynce przezwiska trafnie ją określają? Uzasadnij swoje zdanie.
O autorce
Maria Terlikowska
Polska pisarka, poetka oraz scenarzystka filmów animowanych. Oprócz wielu utworów literackich, np. „Awantura o lemura”, „Cześć, Balbina”, „Ten z piegami i tamten z nosem”, w twórczości pisarki znajdują się też książki kucharskie dla dzieci: „Kuchnia pełna cudów” i „Kuchnia z niespodzianką”.
Zdecyduj, gdzie należy umieścić fragmenty wiersza zaznaczone na czerwono: w kuferku czy w koszu. Uzasadnij swoje zdanie.
Zdecyduj, gdzie należy umieścić zaznaczone fragmenty wiersza: w kuferku czy w koszu. Uzasadnij swoje zdanie.
Co można poradzić dziewczynce, żeby przestała „cierpieć w szkole za prawdę” i mogła zyskać przyjaciół? Napisz list do Ziółka.
Stwórz własną listę słów, które leczą.