Wydrukuj Pobierz materiał do PDF Pobierz materiał do EPUB Pobierz materiał do MOBI Zaloguj się, aby skopiować i edytować materiał Zaloguj się, aby udostępnić materiał Zaloguj się, aby dodać całą stronę do teczki

Materiał ten poświęcony jest graniastosłupowi prostemu oraz jego własnościom. Zawarta jest w nim podstawowa definicja takiego graniastosłupa, własności dotyczące jego kątów i przekrojów, a także przykłady, pokazujące jak wykorzystać różne własności tej bryły w zadaniach.

Graniastosłup prosty
Definicja: Graniastosłup prosty

Graniastosłup prosty to taki wielościan, którego dwie przystające ściany (podstawy graniastosłupa) są położone w równoległych płaszczyznach, a pozostałe ściany są prostokątami.

1
Polecenie 1
R1cEGUJP1Q10G1
Aplet przedstawia czym jest graniastosłup prosty. Po prawej stronie apletu znajduję się wielościan złożony z górnej i dolnej podstawy w postaci trójkątów przystających, które leżą na płaszczyznach równoległych oraz ścian bocznych, które są prostokątami. Ściany boczne łączą górną podstawę z dolną. Długości boków prostokątów są takie same jak długości boków trójkąta, wysokość każdego prostokąta jest taka sama i może być dowolna. W pierwszym kroku po lewej stronie pojawia się komentarz z treścią: Graniastosłup prosty to wielościan, którego dwie przystające ściany (podstawy graniastosłupa) są położone w równoległych płaszczyznach, a pozostałe ściany są prostokątami. W kolejnym etapie apletu pojawia się suwak, którego zakres jest od 3 do 10 z krokiem zmiany co jeden. Obok suwaka znajduje się komentarz: Wybierz liczbę wierzchołków podstawy. Oznacza to, że wraz z powiększaniem liczby wierzchołków, podstawa będzie kolejno czworokątem, pięciokątem, sześciokątem, siedmiokątem, ośmiokątem, dziewięciokątem oraz dziesięciokątem. Kształt ścian bocznych się nie zmienia, ale ich ilość zwiększa się wraz z liczbą dodatkowych krawędzi w podstawie. Na rysunku po prawej stronie dowolnego graniastosłupa prostego pojawia się punkt oznaczony literką P pozwalający poruszać wielościanem. Ostatni etap apletu został przedstawiony jako ćwiczenie.
Źródło: Zespół autorski Politechniki Łódzkiej, licencja: CC BY 3.0.
R1JD0sJBe9NpO
Określ liczbę wierzchołków, krawędzi lub ścian w graniastosłupach o różnych podstawach.
Kliknij w lukę, aby wyświetlić listę rozwijalną i wybierz poprawną odpowiedź. Graniastosłup prosty trójkątny posiada 1. 10, 2. 12, 3. 20, 4. 18, 5. 6, 6. 7 wierzchołków.W graniastosłupie prostym pięciokątnym jest 1. 10, 2. 12, 3. 20, 4. 18, 5. 6, 6. 7 ścian.Graniastosłup prosty sześciokątny posiada 1. 10, 2. 12, 3. 20, 4. 18, 5. 6, 6. 7 krawędzi.W graniastosłupie prostym ośmiokątnym jest 1. 10, 2. 12, 3. 20, 4. 18, 5. 6, 6. 7 ścian.Graniastosłup prosty dziesięciokątny posiada 1. 10, 2. 12, 3. 20, 4. 18, 5. 6, 6. 7 wierzchołków.Graniastosłup prosty czworokątny posiada 1. 10, 2. 12, 3. 20, 4. 18, 5. 6, 6. 7 krawędzi.
Źródło: Zespół autorski Politechniki Łódzkiej, licencja: CC BY 3.0.
RlS5Agww86Rb91
Animacja przedstawia różnego rodzaju figury przestrzenne.
Przykład 1
RoqsbpwWYdxko1
Animacja pokazuje przykłady trzech figur przestrzennych, które są graniastosłupami o różnych podstawach.
Ważne!

Podstawą graniastosłupa może być np. trójkąt, czworokąt i sześciokąt.

R1WRYvKCeqFpu1
Źródło: Zespół autorski Politechniki Łódzkiej, licencja: CC BY 3.0.
Ważne!

Jeżeli podstawą graniastosłupa jest wielokąt foremny (trójkąt równoboczny, kwadrat, pięciokąt foremny itd.), to mówimy, że taki graniastosłup jest prawidłowy.

Ru5n3zcfsN3671
Źródło: Zespół autorski Politechniki Łódzkiej, licencja: CC BY 3.0.
R1JvgbMkvRaLK1
Animacja przedstawia w jaki sposób możemy narysować graniastosłup prosty.

Graniastosłup, którego podstawą jest prostokąt, nazywać będziemy prostopadłościanem.

Własności prostopadłościanu

1
R1ZWwZOR3zWL511
Animacja pokazuje prostopadłościan, w którym zaznaczone są wierzchołki, krawędzie podstawy, krawędzie boczne, podstawy, ściany boczne, dwie przekątne podstawy, przekątne ściany bocznej i przekątne bryły.
Źródło: Zespół autorski Politechniki Łódzkiej, licencja: CC BY 3.0.

Opiszemy dokładnie własności prostopadłościanu, czyli graniastosłupa, którego podstawą jest prostokąt.

Prostopadłościan posiada 8 wierzchołkówkrawędzi podstawy. Krawędzi bocznych ma 4 .

Podstawy prostopadłościanu to dwa przystające prostokąty leżące w płaszczyznach równoległych. Ściany boczne prostopadłościanu są prostokątami.

Każda z podstaw prostopadłościanu ma dwie przekątne. Każda ściana boczna również posiada dwie przekątne. Prostopadłościan ma cztery przekątne, każdą wychodzącą z jednego z czterech wierzchołków podstawy prostopadłościanu.

Kąty w prostopadłościanie

R1MWQvxOjuVIc11
Aplet przedstawia prostopadłościan po prawej stronie, po lewej znajduje się możliwość zaznaczenia na prostopadłościanie interesujących kątów wewnętrznych prostopadłościanu. Pierwszy z nich to kąt między przekątną ściany bocznej a krawędzią podstawy, drugi to kąt nachylenia przekątnej graniastosłupa do płaszczyzny podstawy. Ostatni możliwy do odsłonięci jest kąt między przekątnymi sąsiednich ścian bocznych.
Źródło: Zespół autorski Politechniki Łódzkiej, licencja: CC BY 3.0.
R10gQdIF4aFwr1
Animacja przedstawia jakie bryły możemy nazywać prostopadłościanami.

Przekroje w prostopadłościanie

Ważne!

Sześcian to taki prostopadłościan, którego wszystkie ściany są kwadratami.

1
1
Przykład 2

Krawędź sześcianu jest równa 6 cm. Obliczymy długość przekątnej sześcianu.

Rf2zfV1fMauPr1
Animacja pokazuje sześcian o krawędzi równej 6 cm i przekątnej sześcianu równej d. Przekątna podstawy równa jest d indeks dolny p i jest ona przekątną kwadratu o boku 6, zatem d indeks dolny p =6 pierwiastków z dwóch. Przekątna sześcianu jest przeciwprostokątną w trójkącie, w którym przyprostokątne są równe 6 i 6 pierwiastków z dwóch. Zatem d do kwadratu = 6 do kwadratu + (6 pierwiastków z dwóch) do kwadratu. Otrzymujemy przekątną bryły d = 6 pierwiastków z trzech centymetrów.
Źródło: Zespół autorski Politechniki Łódzkiej, licencja: CC BY 3.0.
Przykład 2

Krawędź sześcianu jest równa 6 cm. Obliczymy długość przekątnej sześcianu.

Rozwiązanie:

Obliczamy długość przekątnej sześcianu o krawędzi równej 6 cm. Przekątną podsatwy jest przekątna kwadratu o boku 6 cm, czyli

dp=a2=62.

Przekątna sześcianu jest przeciwprostokątną w trójkącie prostokątnym, którego jedną przeciwprostokątną jest przekątna kwadratu, a drugą długość krawędzi bocznej. Na podstawie twierdzenia Pitagorasa otrzymujemy

d2=62+(62)2

d2=36+72=108

d=108 =63 (cm).

Długość przekątnej sześcianu jest równa 63 (cm).

Zauważ, że jeśli podobne obliczenia wykonamy dla dowolnego sześcianu o krawędzi a, to otrzymamy wzór na przekątne sześcianu.

Zapamiętaj!

Przekątna sześcianu o krawędzi a jest równa

d=a3.
RqbfBJNvWI0Ws1
Źródło: Zespół autorski Politechniki Łódzkiej, licencja: CC BY 3.0.

Siatka sześcianu

R1VZTid03uHRO1
Animacja 3D pokazuje leżące na stole kostki do gry. Kreślone są krawędzie jednej kostki – powstaje sześcian. Dwa jednakowe sześciany rozkładają się na dwie różne siatki sześcianu.
R1Zciw8RcK6Oy1
Animacja 3D pokazuje dwie różne siatki sześcianu, które składają się w jednakowe sześciany. Sześcian zamienia się w kostkę do gry, która leży z innymi kostkami na stole.

Sześcian jest szczególnym przypadkiem prostopadłościanu, którego wszystkie ściany są identyczne i są kwadratami.
Sześcian możemy rozłożyć na płasko, uzyskując siatkę składającą się sześciu takich samych kwadratów. Tak samo jak w przypadku prostopadłościanu, układ siatki nie jest przypadkowy. Nie każde sześć identycznych kwadratów może utworzyć sześcian. Przykłady konstrukcji siatek przedstawimy poniżej. Dla wygody ponumerujemy ściany boczne sześcianu liczbami od 1 do 4.

  1. Weźmy górną podstawę bryły. Do jej dolnego boku przylega ściana 1 . Po prawej stronie tej ściany znajdują się kolejno przylegające ściany 2, 3 i 4. Do dolnego boku ściany 1 przylega swoim górnym bokiem podstawa dolna.

  2. Drugim przykładem siatki może być siatka tej samej bryły, której opis zaczniemy od górnej podstawy. Do jej prawego boku przylega ściana 1, do lewego boku przylega ściana 2, do górnego boku przylega ściana 3, a do dolnego boku przylega ściana 4 .Do dolnego boku ściany 4 przylega dolna podstawa.

Siatka prostopadłościanu

RSH3INKYcbX0g1
Animacja 3D pokazuje kolumny. Kreślone są krawędzie jednej kolumny – powstaje prostopadłościan. Dwa jednakowe prostopadłościany rozkładają się na dwie różne siatki prostopadłościanu.
REA6GdjI8ytqP1
Animacja 3D pokazuje dwie różne siatki prostopadłościanu, które składają się w jednakowe prostopadłościany. Prostopadłościan zmienia się w kolumnę, która stoi obok innych kolumn.

Prostopadłościan jest trójwymiarową bryłą przypominającą klocek. Składa się on z czterech prostokątnych ścian połączonych ze sobą bokami dokładnie w taki sam sposób jak na przykład ściany pokoju. Bryła ta posiada również dwie podstawy: górną i dolną, które w naszym porównaniu byłyby sufitem i podłogą pokoju. Prostopadłościan możemy rozłożyć na płasko, uzyskując siatkę składającą się z sześciu figur: dwóch par identycznych prostokątów, czyli przeciwległych ścian oraz dwóch identycznych prostokątów będących podstawami. Oznacza to, że nie wszystkie ściany bryły muszą być identyczne. Prostopadłościan może bowiem być „spłaszczony”.
Układ siatki nie jest przypadkowy. Nie każde trzy pary identycznych prostokątów mogą utworzyć prostopadłościan. Przykłady konstrukcji siatek przedstawimy poniżej. Dla wygody określmy, że nasz prostopadłościan składa się z pary identycznych ścian A, pary identycznych ścian B oraz podstawy górnej i dolnej. Oczywiście ściany A i B mogą być w szczególności identyczne, jeśli tylko podstawy są kwadratami.

  1. Weźmy górną podstawę bryły. Do jej dolnego boku przylega ściana A. Po bokach tej ściany znajdują przylegające do niej ściany B. Do dolnego boku ściany A przylega swoim górnym bokiem podstawa dolna, a do dolnego boku dolnej podstawy przylega ściana A.

  2. Drugim przykładem siatki może być siatka tej samej bryły, której opis zaczniemy od ściany B. Do jej prawego boku przylega ściana A. Do prawego boku ściany A przylega druga ściana B. Do prawego boku drugiej ściany B przylega druga  ściana A, do której górnego i dolnego boku przylegają obie podstawy.

Siatka graniastosłupa sześciokątnego

RAtgT0raD067M1
Animacja 3D pokazuje nakrętki na śruby. Kreślone są krawędzie jednej nakrętki – powstaje graniastosłup o podstawie sześciokąta foremnego. Dwa jednakowe graniastosłupy rozkładają się na dwie różne siatki graniastosłupa.
R1Q3GHU0RbYTp1
Animacja 3D pokazuje dwie różne siatki graniastosłupa, które składają się w jednakowe graniastosłupy. Graniastosłup zamienia się w nakrętkę leżącą między nakrętkami.

Graniastosłup sześciokątny jest trójwymiarową bryłą, która składa się z sześciu prostokątnych ścian połączonych ze sobą bokami. Bryła ta posiada również dwie podstawy: górną i dolną. Taki graniastosłup możemy rozłożyć na płasko, uzyskując siatkę składającą się z ośmiu figur: dwóch identycznych sześciokątów, czyli przeciwległych podstaw oraz sześciu identycznych prostokątów, będących ścianami bocznymi.
Układ siatki nie jest przypadkowy. Nie z każdych dwóch sześciokątów i sześciu prostokątów możemy ułożyć siatkę graniastosłupa sześciokątnego. Przykłady konstrukcji siatek przedstawimy poniżej. Dla wygody ponumerujemy ściany boczne sześcianu liczbami od 1 do 6.

  1. Weźmy górną podstawę bryły. Do jej dolnego boku przylega ściana 1 . Po prawej stronie tej ściany znajdują się kolejno przylegające ściany 2, 3, 4, 5 i 6. Do dolnego boku ściany 1 przylega swoim górnym bokiem podstawa dolna.

  2. Drugim przykładem siatki może być siatka tej samej bryły, której opis zaczniemy od górnej podstawy. Do każdego boku podstawy przylega jedna ściana boczna, a do dolnego boku dowolnej ze ścian przylega dolna podstawa.

1
1
Przykład 3

Punkty MK są środkami krawędzi sześcianu jak na rysunku. Obliczymy pole powierzchni czworokąta ABKM.

R15jJOCpSAm9u1
Źródło: Zespół autorski Politechniki Łódzkiej, licencja: CC BY 3.0.

Rozwiązanie

R1eaRyNpZILHf1
Animacja pokazuje obliczanie pola przekroju sześcianu. Dany jest sześcian o krawędzi równej 10 oraz zaznaczonym czworokątem A B K M, gdzie punkty A, B są wierzchołkami dolnej podstawy, a punkty K, M środkami górnych krawędzi podstawy sześcianu. Odcinki AB i KM są równoległe ponieważ leżą na płaszczyznach zawierających podstawy sześcianu. Odcinki AM i BK są równoległe ponieważ leżą na przeciwległych ścianach bocznych sześcianu. Czworokąt A B K M jest prostokątem ponieważ odcinki AB i BK są prostopadłe, leżą na prostopadłych do siebie ścianach sześcianu. Bok AB i MK jest równy długości krawędzi sześcianu – 10. Bok BK =AM jest przeciwprostokątną w trójkącie prostokątnym o przyprostokątnych równych 5 i 10. Zatem BK =AM =5 pierwiastków z pięciu. Pole prostokąta A B K M = 10 razy 5 pierwiastków z pięciu =50 pierwiastków z pięciu.
Źródło: Zespół autorski Politechniki Łódzkiej, licencja: CC BY 3.0.
Przykład 3

Punkty MK są środkami krawędzi górnej podsatwy sześcianu. Obliczamy pole powierzchni czworokąta ABKM, gdzie AB są wierzchołkami dolnej podstawy.

Rozwiązanie:

Odcinki ABMK leża na płaszczyznach równoległych i są sobie równe. Podobnie odcinki AM || BK oraz |AM|=|BK|. Ponadto odcinek BK leży na płaszczyźnie prostopadłej do podstawy sześcianu i jest postopadły do krawędzi AB. Wynika z tego , że czworokąt ABKM jest prostokątem. Obliczymy długości boków prostokąta ABKM.

Bok AB jest krawędzią sześcianu, czyli |AB|=10.

Bok BK jest przeciwprostokątną w trójkącie prostokątnym i oznaczamy go jako x. Z twierdzenia Pitagorasa otrzymujemy:

x2=102+52,

x2=125,

x=55.

Pole prostokąta ABKM jest równe

PABKM=10·55=505.

Pole powierzchni całkowitej i objętość graniastosłupa.

Zapamiętaj!

Pole powierzchni całkowitej graniastosłupa jest równe

Pc=2·Pp+Pb

gdzie Pp oznacza pole podstawy graniastosłupa, a Pb – pole powierzchni bocznej.

W szczególności pole całkowite

  • prostopadłościanu o krawędziach a, b, c jest równe

Pc=2ab+ac+bc
  • sześcianu o krawędzi a jest równe

Pc=6a2
  • graniastosłupa prawidłowego czworokątnego o krawędzi podstawy a i wysokości H jest równe

Pc=2a2+4aH
Zapamiętaj!

Objętość graniastosłupa jest równa

V=Pp·H

gdzie Pp oznacza pole podstawy graniastosłupa, a H – wysokość bryły.

W szczególności objętość

  • prostopadłościanu o krawędziach a, b, c jest równa V=abc

  • sześcianu o krawędzi a jest równa

V=a3
  • graniastosłupa prawidłowego czworokątnego o krawędzi podstawy a i wysokości H jest równa

V=a2·H
Przykład 4

Przekątna podstawy sześcianu ma długość 12. Obliczymy pole powierzchni całkowitej i objętość sześcianu.

ReBVHl1lVPeL71
Źródło: Zespół autorski Politechniki Łódzkiej, licencja: CC BY 3.0.

Przekątna kwadratu jest równa a2, zatem otrzymujemy równanie a2=12, czyli a=62.

Wynika z tego, że objętość sześcianu jest równa

V=a3=623=4322

a pole powierzchni całkowitej

Pc=6a2=6·622=432
1
1
Przykład 5

W graniastosłupie prawidłowym czworokątnym przekątna podstawy ma długość 6 cm, a przekątna ściany bocznej 10 cm. Obliczymy pole powierzchni całkowitej graniastosłupa.

RdpXZBLPtfhXb1
Animacja pokazuje obliczanie pola powierzchni całkowitej graniastosłupa prawidłowego czworokątnego o krawędzi podstawy długości a i wysokości H. Przekątna podstawy ma długość 6 cm, przekątna ściany bocznej 10 cm. Pole powierzchni całkowitej graniastosłupa P indeks dolny c =2 P indeks dolny p +P indeks dolny b. Zatem P indeks dolny c =2a do kwadratu +4a razy H. Przekątna podstawy, to przekątna kwadratu o boku a, czyli d indeks dolny p = a razy pierwiastek z dwóch. Zatem krawędź podstawy a =3 pierwiastki z dwóch. Przekątna ściany bocznej równa 10 jest przeciwprostokątną w trójkącie prostokątnym o przyprostokątnych równych H i a. Z twierdzenia Pitagorasa otrzymujemy H = pierwiastek z osiemdziesięciu dwóch. Pole podstawy P indeks dolny p = (trzy pierwiastki z dwóch) do kwadratu =18 cm kwadratowych. Zatem pole całkowite graniastosłupa P indeks dolny c =2 razy 18 +4 razy 3 pierwiastki z dwóch razy pierwiastek z osiemdziesięciu dwóch =36 +24 pierwiastki z czterdziestu jeden centymetrów kwadratowych.
Źródło: Zespół autorski Politechniki Łódzkiej, licencja: CC BY 3.0.
Przykład 5

W graniastosłupie prawidłowym czworokątnym przekątna podstawy ma długość 6 cm, a przekątna ściany bocznej 10 cm. Obliczymy pole powierzchni całkowitej.

Rozwiązanie:

Przypomnijmy wzór na pole powierzchni całkowitej graniastosłupa Pc=2Pp+Pb, czyli Pc=2a2+4aH.

Przekątna podstawy to przekątna kwadratu o boku a.

Przekątna kwadratu jest równa dp=a2, zatem 6=a2, czyli a=32.

Przekątna ściany bocznej jest przeciprostokątną w trójkącie prostokatnym, którego przyprostokątne to krawędzi podsatwy i krawędź boczna, czyli wysokość H . Z twierdzenia Pitagorasa otrzymujemy :

100=H2+(32)2, czyli H=82 (cm).

Po wstawieniu do wzoru na pole powierzchni całkowitej otrzymujemy

Pc=2·18+4·32·82 ,

Pc=36+2441 (cm2).

1
1
Przykład 6

Obliczymy pole powierzchni całkowitej graniastosłupa prawidłowego czworokątnego, którego krawędź podstawy ma długość 62 cm, a przekątna graniastosłupa jest 2 razy dłuższa od przekątnej podstawy.

RaENh6FCQx6j01
Animacja pokazuje obliczanie pola powierzchni całkowitej graniastosłup prawidłowy czworokątny o krawędzi podstawy długości a i wysokości H. Krawędź podstawy ma długość 6 pierwiastek z dwóch cm, a przekątna graniastosłupa jest 2 razy dłuższa niż przekątna podstawy. Pole podstawy P indeks dolny p = (6 pierwiastków z dwóch) do kwadratu =72 centymetry kwadratowe. Przekątna podstawy =12 cm, bo jest to przekątna kwadratu o boku 6 pierwiastków z dwóch. Przekątna bryły jest dwa razy dłuższa niż przekątna podstawy =24 cm i jest ona przeciwprostokątną trójkąta prostokątnego o przyprostokątnych równych H i przekątnej podstawy =12. Z twierdzenia Pitagorasa otrzymujemy H =12 pierwiastków z trzech. Zatem P indeks dolny c =2 razy 72 +4 razy 6 pierwiastków z dwóch razy 12 pierwiastków z 3 = 144 +288 pierwiastków z sześciu centymetrów kwadratowych.
Źródło: Zespół autorski Politechniki Łódzkiej, licencja: CC BY 3.0.
Przykład 6

Obliczymy pole powierzchni całkowitej graniastosłupa prawidłowego czworokątnego, którego krawędź podstawy ma długość 62 cm, a przekątna graniastosłupa jest 2 razy dłuższa niż przekątna podstawy.

Rozwiązanie:

Przypomnijmy wzór na pole powierzchni całkowitej graniastosłupa Pc=2Pp+Pb, czyli Pc=2a2+4aH.

Podstawą bryły jest kwadrat o boku a=62, czyli Pp=(62 cm)2=72 cm2.

Przekątna podstawy to przekątna kwadratu o boku a=62, czyli dp=62·2 =12 cm.

Przekątna bryły jest 2 razy dłuższa od przekątne podstawy. Wysokośc bryły jest przyprostokątną w trójkącie prostokątnym w którym drugą przyprosotkątną jest przekątna podsatwy, a przeciwprostokątną jest przekątna bryły. Z twierdzenia Pitagorasa otrzymujemy:

H2=(2dp)2-dp2=3dp2,

H2=3·144, czyli H=123 (cm).

Po wsatwieniu do wzoru na pole powierzchni całkowitej otrzymujemy:

Pc=2·72+4·62·123,

Pc=144+2886 (cm2).

1
1
Przykład 7

Przekątna prostopadłościanu ma długość 6 cm i jest nachylona do podstawy pod kątem 30°. Pole podstawy prostopadłościanu jest równe 24 cm2. Obliczymy objętość bryły.

R1EnDtw6WYRZP1
Animacja pokazuje obliczanie objętości prostopadłościanu o przekątnej równej 6 cm, która jest nachylona do podstawy pod kątem 30 stopni. Pole podstawy bryły jest równe 24 centymetry kwadratowe. Kąt 30 stopni jest zawarty między przekątną bryły i przekątną podstawy. Przekątna bryły jest przeciwprostokątną w trójkącie prostokątnym o przyprostokątnych równych H i d indeks dolny p. Z definicji funkcji sinus otrzymujemy sinus 30 stopni = H dzielone przez 6, czyli jedna druga = H dzielone przez 6. Zatem H =3. Objętość prostopadłościanu V = P indeks dolny p razy H = 24 razy 3 =72 centymetry sześcienne.
Źródło: Zespół autorski Politechniki Łódzkiej, licencja: CC BY 3.0.
Przykład 7

Przekątna prostopadłościanu ma długość 6 cm i jest nachylona do płaszczyzny podstawy pod katem 30°. Pole podstawy prostopadłościanu jest równe 24 cm2. Obliczymy objętość bryły.

Rozwiązanie:

Podsatwą prostopadłościanu jest prostokąt o polu równym Pp=24 cm2.

Kąt zwarty między przekątna prostopadłościanu i przekątną podstawy jest równy 30°.

Powstaje trójkąt prostokątny, którego przyprostokątne to odpowiednią przekątna podstawy i wysokość prostopadłościanu, natomiast przeciwprostokątna to przekątna bryły. Z definicji funkcji trygonometrycznych w trójkącie prostokątnym otrzymujemy:

sin30°=H6, czyli  12=H6.

Wynika z tego, że H=3 (cm).

Objętość prostopadłościanu jest równa V=Pp·H zatem V=24·3=72 (cm3).

1
1
Przykład 8

Podstawą graniastosłupa jest trójkąt równoboczny o polu 123. Przekątna ściany bocznej jest nachylona do krawędzi podstawy pod kątem 60°. Obliczymy pole powierzchni całkowitej bryły.

Ri2V2erUiL5nC1
Animacja pokazuje obliczanie pola powierzchni całkowitej graniastosłupa podstawie trójkąta równobocznego. Pole podstawy jest równe 12 pierwiastków z trzech. Przekątna ściany bocznej jest nachylona do krawędzi podstawy pod kątem 60 stopni. Pole trójkąta równobocznego jest równe P indeks dolny p = początek ułamka, licznik a kwadrat razy pierwiastek z trzech, kreska ułamkowa mianownik 4 koniec ułamka. Po podstawieniu a = 4 pierwiastki z trzech. Ściana boczna graniastosłupa jest prostokątem, którego przekątna jest nachylona do boku pod kątem 60 stopni. Z definicji funkcji trygonometrycznych dla trójkąta prostokątnego mamy tangens 60 stopni = H dzielone przez 4 pierwiastki z trzech, czyli pierwiastek z trzech = H dzielone przez 4 pierwiastki z trzech. Zatem wysokość H =12. Wobec tego pole ściany bocznej jest równe P indeks dolny śb = a razy H = 4 pierwiastki z trzech razy 123 = 48 pierwiastków z trzech. Pole powierzchni całkowitej jest równe p indeks dolny c = 2 razy P indeks dolny p + 3 razy P indeks dolny śb, czyli P indeks dolny c =2 razy 12 pierwiastków z trzech +3 razy 48pierwiastków z trzech =168 pierwiastków z trzech.
Źródło: Zespół autorski Politechniki Łódzkiej, licencja: CC BY 3.0.
Przykład 8

Obliczymy pole powierzchni całkowitej bryły.

Rozwiązanie:

Podstawą graniastosłupa jest trójkąt równoboczny. Pole trójkąta równobocznego jest równe

Pp=a234, czyli a234=123.

Wynika z tego, że a=43.

Ściana boczna graniastosłupa jest prostokątem, którego przekątna jest nachylona do boku pod kątem 60°.

Z definicji funkcji trygonometrycznych w trójkącie prostokątnym otrzymujemy t g   60 = H 4 3 , czyli 3=H43.

Wynika z tego, że H=12.

Zatem pole ściany bocznej jest równe Pśb=a·H=43·12=483.

Pole powierzchni całkowitej tego graniastosłupa jest równe Pc=2·Pp+3·Pśb, czyli Pc=2·123+3·483=1683.

Przykład 9

Objętość graniastosłupa o podstawie kwadratu jest równa 723. Przekątna ściany bocznej jest nachylona do płaszczyzny podstawy pod kątem 30°. Obliczymy pole powierzchni całkowitej graniastosłupa.

R17HB9TVYYtfc1
Źródło: Zespół autorski Politechniki Łódzkiej, licencja: CC BY 3.0.

Pole powierzchni całkowitej tego graniastosłupa jest równe Pc=2a2+4aH – zatem do jego obliczenia będzie potrzebna długość krawędzi podstawy i wysokość bryły.

W trójkącie prostokątnym ABA1 mamy:

tg30°=Ha

zatem

33=Ha

czyli

H=a33.

Objętość graniastosłupa jest równa V=a2·H, czyli 723=a2·H.

Wstawiając wyznaczoną wcześniej wartość H, otrzymamy
723=a333, czyli a3=216. Wynika z tego, że a=6 oraz

H=a33=6·33=23.

Zatem pole powierzchni całkowitej jest równe:

Pc=2a2+4aH=2·62+4·6·23=72+483.
1
1
Przykład 10

Objętość graniastosłupa prawidłowego czworokątnego jest równa 75 dm3. Przekątna podstawy graniastosłupa ma długość 5 dm. Oblicz sinus kąta nachylenia przekątnej graniastosłupa do płaszczyzny podstawy.

REEn4GytU4G8S1
Animacja pokazuje obliczanie sinusa kąta nachylenia przekątnej płaszczyzny graniastosłupa do płaszczyzny. Dany jest graniastosłup prawidłowy czworokątny o krawędzi podstawy równej a, wysokości H i przekątnej d. Objętość graniastosłupa jest równa 75 decymetrów sześciennych, a przekątna podstawy ma długość 5 dm. Kąt nachylenia przekątnej graniastosłupa do podstawy jest zawarta między tą przekątną i przekątną podstawy. Powstał trójkąt prostokątny o przyprostokątnych 5 i H oraz przeciwprostokątnej d. Z definicji funkcji trygonometrycznych otrzymujemy sinus alfa = H podzielone przez d. Przekątna podstawy d =5 dm to przekątna kwadratu, zatem pole podstawy = jedna druga razy 5 do kwadratu =12,5 decymetrów kwadratowych. Z objętości graniastosłupa V =75 decymetrów sześciennych obliczamy wysokość H. V = P indeks dolny p razy H, więc 75 =12, 5 razy H, zatem H =6. Z twierdzenia Pitagorasa otrzymujemy d do kwadratu = 5 do kwadratu +6 do kwadratu, czyli przekątna bryły d = pierwiastek z sześćdziesięciu jeden. Wynika z tego, że sinus alfa = H dzielone przez d = 6 dzielone przez pierwiastek z sześćdziesięciu jeden = 6 pierwiastków z sześćdziesięciu jeden dzielone przez sześćdziesiąt jeden.
Źródło: Zespół autorski Politechniki Łódzkiej, licencja: CC BY 3.0.
Przykład 10

Objętość graniastosłupa prawidłowego czworokątnego jest równa 75 dm3. przekątna podsatwy graniastoslupa ma długość 5 dm. Oblicz sinus kąta nachylenia przekątnej graniastosłupa do płaszczyzny podstawy.

Rozwiązanie:

W podanym graniastosłupie prawidłowym czworokątnym możemy wyznaczyć trójkąt prostokątny, którego przyprostokątne to przekątna podstawy oraz wysokość bryły, natomiast przeciwprostokątna to przekątna graniastosłupa. Z definicji funkcji trygonometrycznych w trójkącie prostokątnym wiemy, że sinus kąta zwartego między przekątną graniastosłupa a przekątną podstawy jest równy :

sin α=Hd.

Z treści zadania wynika, że

V=a2·H, czyli 75=a2·H.

Podstawą graniastosłupa jest kwadrat, którego przekątna jest równa 5. Zatem

a2=5, czyli a=522 (dm).

Po wstawieniu do wzoru na objętość graniastosłupa otrzymujemy:

75=(522)2·H, czyli H=6 (cm).

Z twierdzenia Pitagorasa w trójkącie prostokątnym otrzymujemy:

d2=52+62, czyli d=61 (dm).

Wynika z tego, że

sin α=Hd=661=66161.

Ćwiczenie 1
RxTjNxP4iBZwI1
Pole powierzchni całkowitej graniastosłupa prawidłowego czworokątnego jest równe 286 cm2. Przekątna podstawy jest równa 42 cm. Oblicz objętość tego graniastosłupa, a następnie uzupełnij odpowiedź prawidłową liczbą tak, aby była prawdziwa. Odpowiedź: Objętość tego graniastosłupa wynosi Tu uzupełnij cm3.
Źródło: Zespół autorski Politechniki Łódzkiej, licencja: CC BY 3.0.
1
Ćwiczenie 2

Pole powierzchni całkowitej graniastosłupa prawidłowego czworokątnego jest równe 144 cm2, a suma długości wszystkich krawędzi jest równa 60 cm . Oblicz objętość tego graniastosłupa.

R1Q5yYfGSXrhy
(Uzupełnij).
Źródło: Zespół autorski Politechniki Łódzkiej, licencja: CC BY 3.0.
Ćwiczenie 3
REDrgmRQWyamI1
Pole podstawy graniastosłupa prawidłowego trójkątnego jest równe 273 , a przekątna ściany bocznej jest nachylona do krawędzi podstawy pod kątem 45°. Oblicz objętość tego graniastosłupa. Kliknij w lukę, aby wyświetlić listę rozwijalną i wybierz poprawną odpowiedź. Odpowiedź: Objętość tego graniastosłupa wynosi 1. 466, 2. 481, 3. 486, 4. 454.
Źródło: Zespół autorski Politechniki Łódzkiej, licencja: CC BY 3.0.
Ćwiczenie 4
R1PMbwYKh96tQ2
Jedna z krawędzi podstawy prostopadłościanu jest 3 razy większa od drugiej. Przekątna prostopadłościanu ma długość 25 cm i jest nachylona do podstawy pod kątem 60°. Oblicz objętość tego prostopadłościanu.
Kliknij w lukę, aby wyświetlić listę rozwijalną i wybierz poprawną odpowiedź. Odpowiedź: Objętość tego prostopadłościanu wynosi 1. 1212, 2. 5215, 3. 3215, 4. 735 cm3.
Źródło: Zespół autorski Politechniki Łódzkiej, licencja: CC BY 3.0.
Ćwiczenie 5
Ru0FA3T9veCLI2
Przekątna podstawy sześcianu ma długość 5 cm. Oblicz pole powierzchni całkowitej i objętość tego sześcianu.
Uzupełnij luki w odpowiedzi. Kliknij w nie, aby rozwinąć listę, a następnie wybierz poprawną liczbę. Odpowiedź: Pole powierzchni całkowitej tego sześcianu wynosi 1. 12524, 2. 12354, 3. 78, 4. 70, 5. 12142, 6. 72, 7. 13024, 8. 75 cm2, a objętość tego sześcianu wynosi 1. 12524, 2. 12354, 3. 78, 4. 70, 5. 12142, 6. 72, 7. 13024, 8. 75 cm3.
Źródło: Zespół autorski Politechniki Łódzkiej, licencja: CC BY 3.0.
2
Ćwiczenie 6

Pole powierzchni całkowitej sześcianu ABCDA1B1C1D1 jest równe 432 cm2. Oblicz pole trójkąta A1BC1.

R19kFk0pwkdmw1
Źródło: Zespół autorski Politechniki Łódzkiej, licencja: CC BY 3.0.
RDTcYek7Wr9sJ
Uzupełnij lukę w odpowiedzi, wpisując odpowiednią liczbę. Odpowiedź: Pole tego trójkąta wynosi 1. 369, 2. 363, 3. 343, 4. 322 cm2.
Źródło: Zespół autorski Politechniki Łódzkiej, licencja: CC BY 3.0.
Ćwiczenie 7
RA10E02tE0G4G3
Przekątna sześcianu jest o 5 cm dłuższa od jego krawędzi. Oblicz pole powierzchni całkowitej i objętość tego sześcianu.
Uzupełnij lukę w odpowiedzi. Kliknij w nią, aby rozwinąć listę, a następnie wybierz poprawną liczbę. Odpowiedź: Pole powierzchni całkowitej tego sześcianu wynosi 1. 11533+58, 2. 12543+56, 3. 702+3, 4. 12533+54, 5. 654+3, 6. 752+3 cm2, a jego objętość to 1. 11533+58, 2. 12543+56, 3. 702+3, 4. 12533+54, 5. 654+3, 6. 752+3 cm3.
Źródło: Zespół autorski Politechniki Łódzkiej, licencja: CC BY 3.0.
Ćwiczenie 8
R1GZU8LQ2EAnk3
Oblicz cosinus kąta nachylenia przekątnej sześcianu do płaszczyzny podstawy.
Uzupełnij lukę w odpowiedzi. Kliknij w nią, aby rozwinąć listę, a następnie wybierz poprawną liczbę. Odpowiedź: W sześcianie cosinus tego kąta nachylenia wynosi 1. 63, 2. 163, 3. 62, 4. 43, 5. 53.
Źródło: Zespół autorski Politechniki Łódzkiej, licencja: CC BY 3.0.