Profilaktyka chorób układu moczowego
Niektóre choroby nerek (takie jak: nowotwory, zaawansowane choroby zapalne, kamica) lub ich rozległe urazy wymagają pomocy chirurgicznej. Polega ona na częściowym lub całkowitym usunięciu nerki. Po usunięciu jednej nerki druga przejmuje aż 50% jej funkcji.
Jakie narządy tworzą układ moczowy?
Za co odpowiada układ moczowy?
Jak powstaje mocz?
Omówisz przykłady chorób układu moczowego z uwzględnieniem ich przyczyn.
Omówisz zasady profilaktyki chorób układu moczowego.
Wykażesz związek pomiędzy ilością przyjmowanych płynów a chorobami układu moczowego.
Przeprowadzisz analizę składu moczu, uwzględniając podstawowe parametry fizykochemiczne.
Opiszesz na konkretnych przykładach wpływ antybiotyków i leków na choroby układu moczowego.
1. Analiza składu moczu
Analiza składu moczu jest jednym z podstawowych nieinwazyjnych badań diagnostycznych. Dostarcza istotnych informacji na temat stanu zdrowia człowieka, umożliwia wykrycie wielu chorób. Główne parametry moczu poddawane analizie to:
dobowa ilość wydalanego moczu – zmniejszone wydalanie może mieć wiele przyczyn, np. małą ilość spożywanych płynów, gorączkę, biegunkę; zwiększone wydalanie moczu może się pojawić przy pobieraniu dużych ilości płynów, przyjmowaniu substancji moczopędnych, diecie wysokobiałkowej albo niewydolności nerek;
barwa – zmiana zabarwienia następuje np. pod wpływem barwników zawartych w pokarmach (np. w burakach) i w przebiegu chorób wątroby;
odczyn – prawidłowy mieści się w granicach 4,5‑7,5 pH; niższy niż 4,5 występuje przy diecie zawierającej dużo białka, a wyższy niż 7,5 przy spożywaniu produktów pochodzenia roślinnego; nieprawidłowe wartości odczynu mogą świadczyć o zakażeniu bakteryjnym lub obecności kamieni nerkowych.
Ważne, by mocz został dostarczony do badania w ciągu dwóch godzin od jego pobrania lub czterech godzin, jeśli był przechowywany w lodówce. W przeciwnym wypadku wynik analizy może nie być w pełni miarodajny.
W moczu zdrowego człowieka nie powinny znajdować się:
bakterie – dopuszczalna jest jedynie ich śladowa ilość; większa może być sygnałem infekcji bakteryjnej, niewłaściwego pobrania próbki moczu lub jej nieprawidłowego przechowywania;
glukoza – jej obecność w moczu może świadczyć o niezdolności nerek do odzyskiwania cukru z moczu pierwotnego albo o podwyższonym poziomie cukru we krwi (cukrzycy);
czerwone ciałka krwi – pojawiają się w moczu w przypadku uszkodzenia nerek, zapalenia cewki moczowej lub innych chorób układu moczowego;
białka – ich obecność może być spowodowana dużym wysiłkiem fizycznym, gorączką lub uszkodzeniem kłębuszków nerkowych.
Od dawna wiedziano, że skład moczu niesie różne informacje o zdrowiu pacjenta, dlatego już w starożytności poddawano go badaniu. Pierwsze analizy były bardzo prymitywne. Polegały na określeniu koloru, zapachu i... smaku moczu.
Wyjaśnij, dlaczego próbkę moczu należy zbadać w krótkim czasie po pobraniu.
2. Choroby układu moczowego
Ze względu na to, że nerki odpowiadają za usuwanie z organizmu szkodliwych substancji, produktów przemiany materii, choroby układu moczowego są szczególnie niebezpieczne. Do najczęstszych chorób należą zakażenia układu moczowego wywołane obecnością bakterii w drogach moczowych: ostre zapalenie kłębuszkowe nerek, zapalenie pęcherza moczowego, zapalenie cewki moczowej i kamica nerkowa.
Częstą przyczyną chorób układu moczowego są stosowane leki: przeciwbólowe, przeciwgrzybicze, przeciwnowotworowe oraz niektóre antybiotyki. Nadużywanie lub nieuzasadnione stosowanie antybiotyków niszczy mikroflorę fizjologiczną, stanowiącą naturalny mechanizm obronny organizmu, a także przyczynia się do powstawania szczepów opornych na kolejne dawki antybiotyku. Dodatkowo leki te mogą powodować odchylenia od normy parametrów moczu poddawanych analizie laboratoryjnej lub też prowadzić do uszkodzenia i niewydolności nerek – upośledzają m.in. przepływ krwi przez nerki, co prowadzi do zmniejszenia filtracji, a także uszkadzają strukturę nerek (np. kłębuszki nerkowe).
W przypadku trwałego uszkodzenia nerek dochodzi do nagromadzenia we krwi mocznika, nadmiaru wody i soli mineralnych oraz szkodliwych produktów przemiany materii, co prowadzi do zatrucia organizmu. Konieczne jest wówczas oczyszczenie krwi za pomocą zabiegu zwanego dializą. Polega on na przepuszczaniu krwi pacjenta z niewydolnością nerek przez dializatordializator (sztuczną nerkę), który zastępuje nefron. W ten sposób krew jest oczyszczana ze wszystkich zbędnych oraz szkodliwych produktów przemiany materii. Zabieg trwa od 4 do 8 godzin i musi być powtarzany 2‑3 razy w tygodniu.
Wyjaśnij, jaki proces fizyczny wykorzystywany jest w dializatorze do usuwania toksyn metabolicznych z krwi.
3. Zapobieganie chorobom układu moczowego
Aby zapobiec zakażeniom bakteryjnym układu moczowego, należy:
dbać o codzienną higienę i często zmieniać bieliznę; ogranicza to ryzyko wniknięcia bakterii do dróg moczowych;
nosić luźną, oddychającą bieliznę, co zapobiega otarciom naskórka i zmniejsza ryzyko infekcji;
chronić organizm, szczególnie nerki, przed wychłodzeniem, by zapobiec obniżeniu odporności;
w razie infekcji gardła, zatok lub migdałków doprowadzić do wyleczenia choroby, a tym samym zlikwidować źródło bakterii;
dbać o regularne opróżnianie pęcherza; zapobiega to gromadzeniu się i rozwojowi bakterii w pęcherzu moczowym.
Na prawidłowe funkcjonowanie układu moczowego wpływa również dieta. Należy ograniczyć spożycie soli, produktów zawierających dużo szczawianów (szczawiu, rabarbaru) oraz wapnia, który jest bardzo niebezpieczny dla osób cierpiących na przewlekłą niewydolność nerek. Wspomniane związki utrudniają zwrotne wchłanianie wody oraz sprzyjają powstawaniu osadów i kamieni. Ważne jest, aby pić 2‑2,5 l płynów dziennie. Dzięki temu wypłukane zostaną osady soli mineralnych i bakterii. Niedobór wody prowadzi do wytwarzania zagęszczonego moczu i może być przyczyną uszkodzenia nerek.
Uzasadnij, że picie odpowiedniej ilości wody wpływa dobroczynnie na pracę nerek.
Podsumowanie
Przykładami chorób układu moczowego są: ostre zapalenie kłębuszkowe nerek, zapalenie dróg moczowych oraz kamica nerkowa.
Analiza składu moczu należy do podstawowych badań diagnostycznych.
Odpowiednia dieta oraz zdrowe nawyki żywieniowe, a także dbanie o higienę osobistą i o ogólną odporność organizmu są podstawą profilaktyki chorób układu moczowego.
Picie odpowiedniej ilości wody wpływa dobroczynnie na pracę nerek; zbyt mała ilość wody w organizmie prowadzi do zagęszczenia moczu, natomiast jej nadmiar może skutkować niewydolnością nerek, zagrożeniem zdrowia, a nawet życia.
Częstymi przyczynami chorób układu moczowego są nadużywanie leków i nieuzasadniona antybiotykoterapia.
Pacjent z trwałym uszkodzeniem nerek jest poddawany dializie, podczas której jego krew jest oczyszczana.
Praca domowa
Wyjaśnij, jak wymienione czynności mogą wpływać na stan nerek i dróg wyprowadzających mocz:
kąpiel w zanieczyszczonym basenie;
jedzenie dużej ilości słonego pożywienia;
zbyt mała podaż płynów.
Przeczytaj wyniki swojego ostatniego badania moczu, odszukaj znane ci parametry i odnieś ich wartości do podanych norm.
Słownik
grupa chorób, w których układ immunologiczny (odpornościowy) organizmu niszczy własne komórki i tkanki
sztuczna nerka; urządzenie, które oczyszcza krew z produktów przemiany materii u chorych cierpiących na niewydolność nerek
Zadania
Wskaż czynniki, które pomagają zapobiegać schorzeniom układu moczowego.
Prawda | Fałsz | |
podmywanie się po oddaniu moczu lub po defekacji | □ | □ |
codzienna zmiana bielizny | □ | □ |
leczenie stanów zapalnych, także w obrębie innych narządów | □ | □ |
całkowita rezygnacja ze spożywania soli kuchennej | □ | □ |