Dzieci po prostu muszą się bawić, ponieważ dzięki zabawie uczą się i poznają świat. Kiedyś dorośli robili im lalki albo piłki z kawałków materiału. Dziś maluchy mają o wiele więcej zabawek, ale i tak najlepszą dla nich rozrywką są gry na świeżym powietrzu: berek, podchody czy zabawa w chowanego.
Stwórz zbiór skojarzeń do słowa 'zabawa'. Zapisz słowa, związki wyrazowe, określenia. Efektem twojej pracy będzie minisłownik wyrazów związanych
z zabawą.
Wypisz wszystkie swoje skojarzenia związane ze słowem 'zabawa'. Zapisz wyrazy, związki wyrazowe, określenia. Efektem twojej pracy będzie minisłownik wyrazów związanych z zabawą.
Zapisz swój minisłownik w zeszycie lub w poniższym polu. Podaj trzy przykłady sytuacji, kiedy możesz z niego korzystać.
Wyszukaj w słowniku języka polskiego definicje słów: 'zabawa', 'zabawka', 'gra'. Przeczytaj je i jeśli uważasz to za przydatne, uzupełnij swój minisłownik.
Obejrzyj poniższe obrazy Francisca GoiFrancisca Goi Zabawy dziecięce i opisz, co one przedstawiają.
Przeczytaj opisy obrazów Francisca GoiFrancisca Goi Zabawy dziecięce i opisz, co one przedstawiają.
Przyjrzyj się obrazowi Goi Dzieci przy zabawie pídola. Jak myślisz, na czym ona polega? Wyjaśnij jej zasady.
Na podstawie opisu obrazu Goi Dzieci przy zabawie pídola określ, na czym polega ta zabawa.
W które z zabaw pokazanych na obrazach Goi również się bawisz? Wypisz je.
Na podstawie opisów obrazów Goi, określ, w które z przedstawionych zabaw również się bawisz. Wypisz je.
Czym różnią się zabawy przedstawione przez malarza od tych, w które się bawisz? Odpowiedź zapisz poniżej.
Określ, jak dzięki wykorzystaniu internetu można się wspólnie bawić, nie spotykając się na podwórku.
Określ, w jakich miejscach odbywają się zabawy przedstawione na obrazach Goi. Gdzie ty najczęściej bawisz się z rówieśnikami? Zapisz swoją odpowiedź.
Dzieci na obrazach Goi bawią się na ulicy lub podwórku. Opisz, gdzie ty najczęściej bawisz się z rówieśnikami. Zapisz swoją odpowiedź.
Przeczytaj uważnie tekst Władysława Kopalińskiego lub wysłuchaj jego nagrania, a następnie wykonaj związane z nim ćwiczenia.
Władysław Kopaliński
Tłumacz, wydawca, autor wielu leksykonów i słowników, m.in. Słownika mitów i tradycji kultury oraz Słownika symboli. Wymyślił polskie słowo 'nastolatki'.
Zabawy, zabawki i gryZabawy i zabawki są starsze od ludzkości: u wielu gatunków ssaków i ptaków młode (i nie tylko młode) poświęcają wiele czasu zabawie. Wystarczy przypomnieć sobie igraszki młodych psów i kotów, przemyślne figle wron, skoki i koziołki delfinów. […] Zabawką zaś może być byle jaki przedmiot: dla psa i dziecka – patyk, dla kota – kulka papieru czy kłębek nici, dla delfina piłka, ryba czy muszla. Istotna jest ochota do zabawy; gdy ochoty nie braknie, każdy przedmiot może się stać zabawką, co więcej, można się doskonale obejść bez zabawek, a nawet bez reguł gry.
Najulubieńsze zabawy dzieci w wieku 5–11 lat to właśnie gry bez oficjalnychoficjalnych przepisów, niecieszące się zainteresowaniem i poparciem dorosłych. Uczniowie bawią się w takie gry za dnia na dziedzińcu szkolnym, a wieczorami z dziećmi z sąsiedztwa, w pobliżu domu. Zabawy takie nie potrzebują przygotowań, przyborów, specjalnych boisk, ustalonej liczby uczestników, sędziów ani granic czasowych. Najpopularniejsze z tych zabaw, jak np. berek, zabawa w chowanego, w Czarnego Luda, ciuciubabka, klasy, skoki przez plecy, walki na barana, rzucanie kamyka, piłki do dołka, są rozpowszechnione na wszystkich zamieszkanych kontynentach wśród dzieci, których obowiązek nie zmusza do pracy w gospodarstwie lub na roli. [...]
Poeta rzymski Horacy (65 p.n.e. – 8 p.n.e.) pisze, że pierwsze zabawy dziecięce to budowanie domków z piasku i kamieni, zaprzęganie myszy do wózeczków, gra w para–nie para i jazda na oklepna oklep na długim kiju. Z tych zabaw tylko mysi zaprzęg nie dożył dzisiejszych czasów. Chłopcy lubili także jeździć w wózkach ciągniętych przez owcę, kozę, psa lub innego chłopca. W grze para–nie para jeden chłopiec trzymał w zamkniętej dłoni kilka kamyczków lub orzeszków, a drugi zgadywał, czy jest ich tam liczba parzysta, czy nieparzysta. […]
Lubiano także płatać figle dorosłym. Chłopcy przytwierdzali monetę do chodnika, ukrywali się w pobliżu i czekali, aż któryś przechodzień połakomi się na nią, po czym, napatrzywszy się do syta daremnym usiłowaniom podniesienia jej, wybuchali gromkim śmiechem, natrząsając się z amatora cudzej własności.
Wymień nazwy gier i zabaw dziecięcych, które zostały przedstawione w tekście Władysława Kopalińskiego. Określ, które z nich są do dziś znane, a które nie.
Zaznacz właściwe dokończenie każdego zdania. W razie potrzeby skorzystaj z informacji zawartych w tekście Władysława Kopalińskiego.
Zaprojektuj grę planszową dla dwojga lub większej liczby uczestników. Opracuj instrukcję, zrób planszę oraz pionki i kostkę, jeśli są potrzebne. Jeśli będziesz mieć możliwość, zaprezentuj grę innym osobom.
Stwórz opis gry planszowej o wybranej przez ciebie tematyce. Opracuj jej instrukcję.