Europejskie przemiany a model polskiego życia gospodarczego w XVI wieku
Gospodarka Europy w XVI wieku
Dotarcie Kolumba do strefy wysp karaibskich, a Portugalczyków do równikowych wysp św. Tomasza, Książęcej oraz do Brazylii sprawiło, że intensywnie rozwijał się system plantacyjny. Kiedy jednak okazało się, że zatrudniona do pracy tubylcza ludność umierała masowo z powodu chorób roznoszonych przez Europejczyków, niezbędny stał się przywóz niewolników z Afryki. Okazało się również, że jej mieszkańcy byli odporni na dziesiątkującą Europejczyków i rdzennych mieszkańców Ameryki malarię. W miarę upływu czasu system plantacyjny, na niespotykanie większą skalę, zaczęli stosować także Anglicy (Barbados, Jamajka), Holendrzy (Antyle, Trynidad) i Francuzi (Haiti, Antyle). Spowodowało to wzrost handlu niewolnikami oraz liczby niewolników przewożonych do obu Ameryk z Afryki.
Gospodarka nowożytna - system plantacyjny w Nowym Świecie
Istotnym elementem „systemu plantacyjnego” było jego ścisłe podporządkowanie władzy centralnej (koronie), która nadzorowała obrót handlowy nowych kolonii. Dla zapewnienia skuteczniejszej kontroli produkcji i handlu, plantacjom, lokowanym na zarządzanych przez gubernatorów wyspach, wyznaczano konkretne porty docelowe obsługujące dane terytorium. Portem dla Portugalii była Lizbona, a dla Kastylii Sewilla z Kadyksem. Korzyści, jakie płynęły z tego sposobu zarządzania, były tak duże, że podobny charakter gospodarki w koloniach powieliły wszystkie kolejne państwa kolonialne – Holendrzy (Amsterdam), Francja (Bordeaux [czyt.: bordu], Rouen [czyt.: rło], La Rochelle) [czyt.: la roszel] i Anglia (Bristol, Londyn).








Napisz, jakie były przyczyny oparcia gospodarki obszarów kolonialnych na kontynentach amerykańskich na pracy niewolniczej ludności przywożonej z Afryki.
Gospodarka państw Europy Zachodniej w XVI wieku
Handel morski sprawił, że gwałtownie rozbudowywały się porty, które trzeba było dostosowywać do stale powiększającego się tonażu frachtowców, a te, aby przynosić zysk, musiały cały czas pływać. Wymuszało to zmiany, trzeba było zmodernizować pracę portów, wznieść magazyny i wybudować drogi w głąb kraju, którymi można było rozprowadzać towary. Te z kolei trzeba było też gdzieś magazynować i rozprowadzać. Niezbędne stało się powstanie giełd towarowych i banków, które zapewniały kapitał konieczny do tak wielkiego handlu. Wiodącymi krajami, w których skupiał się międzynarodowy handel, były Holandia i Anglia, a największe ówczesne giełdy powstały w Amsterdamie oraz w Londynie.

Napisz, dla jakich terenów i jakiego państwa Gdańsk stanowił „okno na świat”.
Zastanów się co oznacza pojęcie”okno na świat”.
Następstwem europejskiego handlu kolonialnego były manufaktury. Nie sprawdzał się już dawny, średniowieczny system produkcji rzemieślniczej, w której odbiorca dokonywał zakupów bezpośrednio u producenta. Wymiana handlowa, coraz większe jednostki oceaniczne i potrzeby kolonii sprawiły, że narodził się pomysł, aby zatrudniać wielu rzemieślników wykonujących te same towary, najpierw w swoich warsztatach (tzw. manufaktura rozproszona), a następnie grupować ich w jednym budynku (tzw. manufaktura zcentralizowana).


Napisz, na czym polegał wpływ handlu kolonialnego na gospodarkę w Europie.
Kraje Europy Wschodniej zapleczem Europu Zachodniej. Dualizm w gospodarce.
Oprócz zmian na rynkach wewnętrznych poszczególnych krajów w epoce wczesnonowożytnej nastąpiło zróżnicowanie, które określone zostało mianem dualizmu w rozwoju gospodarczym Europy. Jako granicę oddzielającą dwie części kontynentu, których historia ekonomiczna potoczyła się odmiennymi torami, wskazuje się umownie linię rzeki Łaby.
Kraje leżące na zachód od niej, już w średniowieczu lepiej gospodarczo rozwinięte, teraz korzystały dodatkowo z silnego bodźca rozwojowego, jakiego dostarczał handel dalekomorski, szczególnie transatlantycki. W Nowym Świecie istniał popyt na wytwory rzemiosła europejskiego (np. wyroby włókiennicze, żelazne, broń), które w tej sytuacji rozwijało się intensywniej, a napływające zza oceanu towary po uszlachetnieniu lub przeróbce mogły zostać sprzedane z zyskiem. Z kolei kraje leżące na wschód od Łaby, a więc w strefie bałtyckiej, stały się dostarczycielami surowców (takich jak miedź, żelazo, drewno i inne produkty gospodarki leśnej) dla zachodniego rzemiosła oraz żywności (głównie zboża i mięsa wołowego), czyli towarów nieprzetworzonych.
Taki podział zadań wpływał na odmienne na wschodzie i zachodzie Europy przemiany społeczne. W ciągu 200–300 lat doprowadziły one do trwałego zróżnicowania Starego Kontynentu na dwie części: bardziej i mniej rozwiniętą gospodarczo.

Ćwiczenia

Wejście do portu miało charakter "bramy miejskiej". Zastanów się jaką funkcję pełniła brama miejska - zarówno w ruchu lądowym, jak i morskim czy rzecznym.
- wyznaczało granicę jurysdykcji miejskiej
- wyznaczało miejski obszar „ekonomiczny" (obwiązywało w nim np. wydawane przez miasto zezwolenia na handel)
- służyło tylko celom ozdobnym
- miało zadania obronne
- umożliwiało kontrolę
- miało spowolnić ruch (tak jak dzisiejsi „śpiący policjanci")
Do podanych krajów przyporządkuj właściwe porty:
Sewilla, Lizbona, Londyn, La Rochelle, Bordeaux
| Hiszpania | |
|---|---|
| Anglia | |
| Francja | |
| Portugalia |
Wskaż dwie cechy charakterystyczne manufaktury scentralizowanej.
- Zastosowanie maszyn zastępujących pracę robotników.
- Wprowadzenie technologicznego podziału pracy.
- Wszystkie etapy produkcji wykonywane są w jednym miejscu.
- Zasadnicza część produkcji odbywa się w domach pracowników.
Zapoznaj się z zamieszczoną niżej tabelą oraz tekstem źródłowym, a następnie wykaż, że uchwalenie cytowanej ustawy sejmowej (źródło B) miało związek z eksportem polskiego zboża z Gdańska (źródło A). W odpowiedzi odwołaj się do wiedzy na temat dualizmu gospodarczego Europy w epoce nowożytnej.
Źródło A
Lata | Zboże w łasztach |
1465 | 2000 |
1470 | 2200 |
1490 | 9500 |
1510 | 9700 |
1530 | 10 200 |
1537 | 14 800 |
1557 | 40 500 |
1583 | 62 800 |
Indeks dolny Cytat za: Wiek XVI–XVIII w źródłach. Wybór tekstów źródłowych z propozycjami metodycznymi dla nauczycieli historii, studentów i uczniów, oprac. M. Sobańska‑Bondaruk, S.B. Lenard, Warszawa 1999, s. 79. Indeks dolny koniecCytat za: Wiek XVI–XVIII w źródłach. Wybór tekstów źródłowych z propozycjami metodycznymi dla nauczycieli historii, studentów i uczniów, oprac. M. Sobańska‑Bondaruk, S.B. Lenard, Warszawa 1999, s. 79.
Źródło B
Radząc nad pożytkiem spraw prywatnych ogółu [szlachty] naszego królestwa, które najwięcej szkody ponoszą przez złośliwość zbiegłych chłopów, czyli kmieci, lub ich synów, tak, że wielu z naszych poddanych z braku sług i robotników cierpi na skutek zaniedbania pilnych robót, postanawiamy i uchwalamy:
Starostowie i ich zastępcy, jak również władze miejskie grodów i miast mają chwytać przebywających tam wszystkich chłopów, czyli kmieci, zagrodników, czy jakichkolwiek innych poddanych lub ich synów, którzy uciekając bez wiedzy i woli swego pana przenoszą się do innych okolic. Schwytanych mają używać do prac służebnych tak długo, dopóki pan zatrzymanego lub zatrzymanych odnalazłszy nie zażąda ich.
Słownik
(z niem. Gilde – cech) organizacja mająca na celu ułatwienie transakcji kupna‑sprzedaży oraz ustalanie właściwej w danej chwili ceny określonego towaru
(z łac. manus – ręka, facere – robić, działać) wczesnokapitalistyczne przedsiębiorstwo przemysłowe stosujące podział pracy przy ręcznej produkcji; manufaktury dzieliły się na rozproszone i scentralizowane; manufaktury rozproszone składały się z kilku drobnych warsztatów podlegających jednemu kierownictwu, a manufaktury scentralizowane skupiały robotników w jednym miejscu
wielka własność ziemska, na której uprawia się jedną roślinę; funkcjonowanie plantacji zakładanych w czasach kolonialnych najczęściej opierało się na pracy niewolniczej
podział gospodarczy Europy na dwie części – surowcowo‑żywnościową na wschód od Łaby i opartą na gospodarce miejskiej (rzemiosło i handel) na zachód od Łaby; w pierwszej następował powrót do feudalnej pańszczyzny, w drugiej coraz więcej ludzi pracowało w zawodach niezwiązanych z rolnictwem i kumulował się kapitał